Kim Rasmussen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kim Rasmussen
Ilustracja
Data urodzenia

22 września 1972

Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000–2008 Lyngby HK
2008–2009 Stavstens IF
2010–2016 Polska
2010–2011 Wardar Skopje
2012–2013 Roskilde Håndbold
2015 Stagelse FH
2015–2016 CSM Bukareszt
2016–2020 Węgry
2020–2021 Czarnogóra
2020–2021 MKS Lublin

Kim Rasmussen (ur. 22 września 1972[1]) – duński trener piłki ręcznej, w latach 2010–2016 selekcjoner reprezentacji Polski seniorek.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę jako trener rozpoczynał w 1990 roku pracując z drużynami młodzieżowymi, a następnie przez osiem lat trenował duńskie Lyngby HK, w sezonie 2008/09 natomiast męską drużynę szwedzkiego Stavstens IF. W sezonie 2010/2011 był trenerem żeńskiego zespołu Roskilde Handball występującego w duńskiej Ekstraklasie, ale został zwolniony w marcu 2011[2]. W styczniu 2015 pracował krótko jako asystent trenera w zespole Wardar Skopje[3]. W sezonie 2015/2016 był trenerem żeńskiego zespołu z Rumunii CSM Bukareszt[4] i triumfował z nim w rozgrywkach Ligi Mistrzyń, ale klub nie przedłużył z nim kontraktu[5]. Do pracy z drużyną klubową powrócił w sezonie 2020/21, obejmując MKS Lublin. 24 lutego 2021 roku kontrakt został rozwiązany za porozumieniem stron z powodu nie osiągnięcia zakładanych przez klub celów[6].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

25 czerwca 2010 został trenerem kobiecej reprezentacji Polski[7]. Awansował z nią na mistrzostwa świata w 2013 roku po zwycięstwie w barażu ze Szwecją. Na mistrzostwach świata w 2013 roku rozgrywanych w Serbii awansował do najlepszej czwórki turnieju po wygranym ćwierćfinale 22:21 z Francją. Ostatecznie zajął 4. miejsce, po przegranych w półfinale z Serbią i w meczu o brązowy medal przeciwko Danii, co było największym sukcesem w historii polskiej piłki ręcznej kobiet. Później wywalczył z reprezentacją awans na mistrzostwa Europy w 2014 roku w Chorwacji i na Węgrzech po zwycięstwie w ostatnim meczu kwalifikacyjnym z Czechami. Jednak na tym turnieju zespół wygrał tylko jedno spotkanie fazy grupowej z Rosją, które dało jednocześnie awans do fazy zasadniczej z 3. miejsca, a przegrał pięć pozostałych (dwie w fazie grupowej z Hiszpanią i Węgrami i wszystkie trzy w fazie zasadniczej z Danią, Norwegią i Rumunią) i ostatecznie zajął na tych mistrzostwach 11. miejsce. Na mistrzostwach świata w 2015 ponownie zajął z drużyną 4. miejsce. Nie zdecydował się na przedłużenie kontraktu kończącego się w sierpniu 2016 i w tym samym roku został selekcjonerem reprezentacji Węgier w piłce ręcznej kobiet. Stanowisko to obejmował do stycznia 2020 roku. Pod jego wodzą Węgierki zajęły 15. miejsce w mistrzostwach świata w 2017 roku i 14. lokatę dwa lata później oraz 7. pozycję w mistrzostwach Europy w 2018 roku. 25 listopada 2020 roku objął funkcję selekcjonera reprezentacji Czarnogóry[8], z którą podczas turnieju w Podgoricy uzyskał awans na Olimpiadę w Tokio[9]. 29 marca 2021 roku władze federacji poinformowały, że kontrakt z selekcjonerem nie zostanie przedłużony[10].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • Wyróżnienie „Trener szkolący kobiety” – przyznane za 2015 w 15. konkursie organizowanym przez Komisję Sportu Kobiet PKOl[11].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. BÁLINT MÁTYÁS, Kim Rasmussen, a nyughatatlan – interjú az új női kézikapitánnyal – [online], NSO.hu, 26 czerwca 2016 [dostęp 2021-12-04] (węg.).
  2. Duńczycy zwolnili polskiego selekcjonera.
  3. ZRK Vardar and Kim Rasmussen go their separate ways after only 28 days!
  4. Oficjalnie: Kim Rasmussen trenerem uczestnika Ligi Mistrzyń.
  5. Michał Pomorski Rasmussen z Pucharem Europy!, w: Handball Polska, nr 4 (108)/2016, s. 36–37.
  6. Kim Rasmussen nie jest już trenerem MKS Perła Lublin – MKS Lublin [online], www.mks.lublin.pl [dostęp 2021-03-30] (pol.).
  7. Kim Rasmussen selekcjonerem kadry kobiet [online], zprp.pl [dostęp 2010-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04].
  8. Editor, Kim Rasmussen to lead Montenegro at EHF EURO 2020 [online], Handball Planet, 24 listopada 2020 [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  9. IHF Groups Standings [online], www.ihf.info [dostęp 2021-03-30].
  10. Editor, Kim Rasmussen lost job despite Olympic ticket – Popovic leads Montenegro! [online], Handball Planet, 29 marca 2021 [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  11. Znamy Trenerkę Roku 2015. olimpijski.pl, 2016-04-28. [dostęp 2016-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-17)]. (pol.).