Klasztor Eskilsø
55°44′00″N 12°04′46″E/55,733333 12,079444
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Wyspa Eskilsø |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Opat | |
| Typ zakonu |
męski |
| Data budowy |
ok. 1100 |
| Data zamknięcia |
1175 |
| Data zburzenia |
po 1175 |
Położenie na mapie Zelandii  | |
Położenie na mapie Danii  | |
| 55°44′00″N 12°04′46″E/55,733333 12,079444
| |
Klasztor augustianów na wyspie Eskilsø – nieistniejący średniowieczny klasztor położony na wyspie w fiordzie Roskilde Fjord w Danii.
Historia i lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Klasztor augustianów powstał ok. roku 1100 w północno-zachodniej części niewielkiej wysepki Eskilsø położonej w środkowej części fiordu Roskilde Fjord w północnej części duńskiej wyspy Zelandia. Jednym z członków zgromadzenia był późniejszy (od ok. 1145 r.) biskup Roskilde Asser[1]. Przebywający w klasztorze mnisi jedynie w definicji byli obserwantami, lecz w praktyce nie przestrzegali reguł życia zakonnego, urządzając świeckie uczty i zabawy zakrapiane alkoholem, w których uczestniczyły także niewiasty[2]. Wieści o tych biesiadach wydostające się poza mury klasztorne poderwały reputację zgromadzenia. W związku z tym Absalon, biskup Roskilde, postanowił dokonać reformy klasztoru, do którego sprowadził w 1165 r. kanonika Wilhelma z opactwa św. Genowefy w Paryżu[1], ustanawiając go opatem klasztoru.
Przybycie Wilhelma i towarzyszących mu mnichów spotkało się z niechętną, jeśli nie wrogą, reakcją żyjących w rozchwianej dyscyplinie monastycznej zakonników z Eskilsø, którzy nie mogąc znieść surowej dyscypliny narzuconej przez nowego opata, usiłowali - jednakże bez powodzenia - pozbawić go życia[1], podpalając nocą jego łoże. Mnisi, którzy wraz z Wilhelmem przybyli z Paryża, z trudnością znosili surowość duńskiego klimatu i po jakimś czasie postanowili powrócić do Francji[1]. Trudne warunki życia na niewielkiej wysepce doprowadziły po dziesięciu latach pobytu Wilhelma do likwidacji klasztoru. W tej sytuacji biskup Absalon dokonał nadań ziemskich na rzecz zgromadzenia i ok. 1175 r. przeniósł mnichów do klasztoru Æbelholt w północnej Zelandii, a zabudowania klasztorne na wyspie Eskilsø pozostawiono swemu losowi. Do dnia dzisiejszego na wyspie przetrwały jedynie fragmenty ruin kościoła klasztornego z wyraźnie zarysowanym kamiennym fundamentem świątyni składającym się z dwóch pomieszczeń na planie kwadratu i wydłużonej apsydy.
Opat Wilhelm uważany jest za pioniera zielarstwa w Danii. Z Francji przywiózł ze sobą nasiona nieznanych tam wcześniej ziół i w przyklasztornym ogrodzie założył plantację zielarską[2].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Salomonsens Konversations Leksikon 1918 ↓, s. 466.
- ↑ a b Klostret på Eskilsø. [dostęp 2016-01-19]. (duń.).