Roskilde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roskilde
Ilustracja
Katedra i dawny pałac królewski
Herb
Herb
Państwo

 Dania

Region

Zelandia

Gmina

Roskilde

Data założenia

X w.

Burmistrz

Joy Mogensen

Powierzchnia

81 km²

Populacja (2008)
• liczba ludności


45 824

Kod pocztowy

4000

Położenie na mapie Zelandii
Mapa konturowa Zelandii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Roskilde”
Położenie na mapie Danii
Mapa konturowa Danii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Roskilde”
Ziemia55°39′N 12°05′E/55,650000 12,083333
Strona internetowa
Portal Dania
Plan Roskilde z ok. 1900 r.: nr. 4 oznaczono katedrę
Stare miasto
Katedra od północy
Kościół NMP
Fragment miasta
Centrum kongresowo-sportowe
Zabudowa z pocz. XX w. w centrum miasta
Stary ratusz
Klasztor
Biblioteka Uniwersytecka
Nowa komenda policji

Roskildeduńskie miasto i gmina położone na Zelandii, 30 km na zachód od Kopenhagi, w regionie Zelandia (Sjælland). Obecnie miasto liczy ponad 45 tys. mieszkańców i funkcjonuje jako miasto satelickie Kopenhagi. Roskilde leży na ruchliwej trasie kolejowej z Kopenhagi na Jutlandię, obsługiwanej przez liczne połączenia lokalne i dalekobieżne. W mieście znajduje się też krajowe lotnisko cywilne, z reguły nie obsługujące ruchu turystycznego.

Miasto jest położone na południowym wybrzeżu fiordu Roskilde Fjord. Do głównych atrakcji turystycznych należą muzeum-skansen poświęcony wikingom i gotycka katedra, miejsce pochówku monarchów duńskich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do 1536[edytuj | edytuj kod]

Okolice Roskilde były zamieszkane ok. 12 000–14 000 lat temu. W VI w. na brzegach fiordu na miejscu obecnego miasta istniały siedliska ludzkie tworzące osady portowo-handlowe. Odnośnie do najwcześniejszych początków miasta zachowały się skąpe przekazy pisane. W kronice Adama z Bremy znalazły się informacje o pierwszym pochówku królewskim w kościele istniejącym na miejscu obecnej katedry w Roskilde, gdzie ok. 987 r. pogrzebano króla Haralda Sinozębego, który zmarł na Wolinie. Siedem lat wcześniej Harald Sinozęby przeniósł stolicę kraju z Jelling do Roskilde i wybudował w mieście rezydencję królewską i kościół (późniejszą katedrę), w którym później spoczął. Około 1020 r. miasto stało się siedzibą biskupa, a wkrótce i centrum Kościoła duńskiego. W 1070 r. Adam z Bremy nazwał Roskilde największym miastem Zelandii i królewską rezydencją Duńczyków. W XII w. miasto było otoczone wałami i fosą. W mieście znajdowało się wtedy 12 kościołów i 6 klasztorów.

W 1135 roku Roskilde stało się zdobyczą księstwa pomorskiego.

 Osobny artykuł: Zdobycie Roskilde.

W 1157 Roskilde stało się widownią bratobójczej walki o władzę tzw. krwawej łaźni w Roskilde, kiedy to w mieście zamordowany został z rozkazu króla Swena Grade król Kanut V. Okres ten był jednak pomyślny dla gospodarczego rozwoju miasta. Zainicjowano wtedy budowę nowej katedry, którą ukończono w sto lat później. Roskilde było wtedy także intelektualnym centrum przeduniwersyteckiej Danii. Działał tutaj najsłynniejszy duński kronikarz Saxo Grammaticus, istniała znana z wysokiego poziomu nauczania szkoła katedralna.

W 1319 r. w Roskilde zmarł król Eryk Menved. Miasto utraciło funkcje stołeczne, kiedy w 1443 r. król Krzysztof III przeniósł swoją siedzibę do Kopenhagi, a w 1536 r. to samo zrobił biskup. Od tego czasu datowany jest stopniowy upadek znaczenia miasta i stagnacja gospodarcza, mimo ratyfikacji w 1419 r. przywilejów królewskich i zwolnienia kupców z Roskilde od ceł na terenie całej Danii, poza Skanią. Oznaką upadku znaczenia miasta był też fakt założenia pierwszego duńskiego uniwersytetu w Kopenhadze, a nie w Roskilde. Port w fiordzie w Roskilde okazał się zbyt płytki dla większych statków, które omijały miasto i zawijały do Kopenhagi.

Ostatnim aktem przesądzającym o upadku znaczenia miasta była reformacja i niepokoje społeczne przez nią wywołane. W Roskilde doszło do splądrowania pałacu ostatniego katolickiego biskupa Roskilde i uwięzienia go, a wiele kościołów i klasztorów zostało zburzonych. Roskilde stoczyło się z pozycji centrum politycznego i duchowego kraju do roli miasta prowincjonalnego.

Lata 1536–1850[edytuj | edytuj kod]

Po zapaści spowodowanej reformacją, mimo że miasto nigdy już nie odzyskało wiodącej pozycji z wieków poprzednich, powoli jednak zaczęła wychodzić ze stagnacji gospodarka. Roskilde nadal odgrywało ważną rolę centrum handlowego środkowej Zelandii. Oprócz cotygodniowych targów odbywały się tutaj 2 wielkie targi doroczne. Położenie miasta na trakcie prowadzącym z zachodu kraju do Kopenhagi pozwalało miastu utrzymać pewną pozycję gospodarczą w skali kraju.

Rozwój gospodarczy, który przyczynił się do wzrostu dobrobytu miasta został przerwany w połowie XVII w. wojnami prowadzonymi wtedy przez Danię. Roskilde stało się miastem garnizonowym i zostało obłożone ciężarami obsługiwania stacjonujących w prywatnych domach żołnierzy. Na dodatek gwałtowne pożary trawiły miasto w 1647 i 1660 r. Podczas epidemii zarazy w latach 1652–1654 zmarło 20% mieszkańców. W 1658 r. Dania przeżyła najazd szwedzki. Miasto zostało okupowane przez Szwedów i złupione, mimo podpisanego w Roskilde pokoju duńsko-szwedzkiego.

Po wycofaniu się Szwedów w 1660 r. miasto weszło w okres głębokiej zapaści gospodarczej trwającej przez najbliższe 40 lat, spowodowanej wojną, nadmiernymi podatkami i brakiem zainteresowania króla udzieleniem pomocy miastom prowincjonalnym, mimo petycji mieszkańców wręczonej osobiście Chrystianowi V w 1679 r. W Roskilde było wtedy wiele zrujnowanych i opuszczonych domów, na odbudowę których nie było środków własnych.

Na początku XVIII w. sytuacja miasta zaczęła się powoli poprawiać, jednak w 1711 r. w mieście wybuchła zaraza, która pochłonęła ok. 200 z 1200 mieszkańców. W latach 1731 i 1735 miasto zostało strawione przez dwa wielkie pożary. Przepadły wtedy archiwa miejskie przechowywane w ratuszu. Tym razem miasto uzyskało jednak pomoc finansową od państwa i dzięki niej udało się przeprowadzić jego odbudowę. W 1753 r. dokonano spisu ludności, który wykazał 1550 mieszkańców w Roskilde (w 1696 r. miasto miało 972 mieszkańców). W latach 1770-1773 wybudowano nową drogę łączącą Roskilde z Kopenhagą. Miasto miało wtedy charakter osady rolniczo-handlowej.

Ten spokojny okres w historii Roskilde skończył się w 1807 r., kiedy po zawarciu przymierza duńsko-francuskiego wojska brytyjskie pod dowództwem generała Wellesleya okupowały miasto. Musiały się jednak wycofać, a ich miejsce w 1808 r. zajęły oddziały hiszpańskie w służbie Napoleona. Po zakończeniu wojen napoleońskich nastąpił spokojny okres w historii miasta, które stopniowo zaczynało rosnąć, zarówno pod względem gospodarczym, jak i w liczbie mieszkańców. W 1817 r. Roskilde liczyło 2100 mieszkańców, w 1840 r. – 3138. W 1828 r. założona została lokalna gazeta Roeskilde Avis, kasa oszczędnościowa (1833) i Towarzystwo Upiększania Miasta. W 1847 r. Roskilde zostało połączone z Kopenhagą koleją żelazną. Podróż trwała 4 godz.

1850–1945[edytuj | edytuj kod]

Druga połowa XIX w. była okresem industrializacji Roskilde. Powstało wiele zakładów przemysłowych. W 1872 r. miasto dysponowało 19 zakładami zatrudniającymi 199 osób. Były wśród nich: fabryka papieru, odlewnia żelaza i fabryka maszyn. W 1919 r. liczba zakładów przemysłowych w mieście wzrosła do 30, a liczba zatrudnionych do 689. Był to też okres rosnących napięć i konfliktów społecznych. W latach 1875-1905 w Roskilde odnotowano 26 strajków najczęściej na tle płacowym. W II połowie XIX w. Roskilde posiadało połączenie morskie (promy pływające wzdłuż fiordu) z resztą wyspy. Wraz z rozbudową kolei straciło ono jednak na znaczeniu i zostało w końcu zlikwidowane, a Roskilde stało się ważnym centrum kolejowym na Zelandii. W 1867 r. ze stacji w Roskilde odjechało niemal 69 tys. pasażerów, a w 1918 r. liczba ta wynosiła nieco poniżej 400 tys.

W sierpniu 1943 r., po zerwaniu współpracy przez rząd duński z okupującymi Danię Niemcami, w mieście zaczęły powstawać zalążki ruchu oporu: ukazywała się podziemna prasa, odbierano zrzuty lotnicze w pobliżu miasta. W maju 1945 r. miasto zostało wyzwolone przez oddziały brytyjskie.

Współczesność[edytuj | edytuj kod]

Okres powojenny charakteryzował się dynamicznym rozwojem gospodarczym zapoczątkowanym w 1947 r. W mieście powstawały nowe dzielnice mieszkaniowe, co sprawiło, że liczba mieszkańców osiągnęła 30 tys. w 1958 r. Trend ten był kontynuowany w latach następnych.

W 1972 r. Roskilde stało się miastem uniwersyteckim, otrzymując wyższą uczelnię (Uniwersytet Roskilde, RUC), która jest ośrodkiem kształcenia studentów duńskich i zagranicznych, w tym Polaków (zob. uczelnie w Danii).

Każdego lata, począwszy od 1971, w mieście organizowany jest festiwal muzyki rockowej.

Zabytki i atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

  • Katedra (Domkirke) – w 1995 r. wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
  • Kościół NMP (Vor Frue Kirke) – według Saxo Gramatyka kościół powstał w XI w., a ok. 1160 r. przy kościele wyrósł klasztor żeński. Obecnie istnieje jedynie kościół, gotycki, jednonawowy z wieżą. Świątynia została przebudowana w XIII w., kiedy dobudowano też wieżę. Po pożarze w 1599 r. kościół został odbudowany w nieco skromniejszej postaci, a podczas przebudowy w XIX w. jego powierzchnia została jeszcze bardziej zredukowana.
  • Kościół św. Jakuba (Skt. Ibs Kirke) – z XII w. Jako kościół funkcjonował do 1808, kiedy został zamieniony na szpital. W 1815 r. został sprzedany kupcowi, który kazał rozebrać wieżę, chór kościoła i kruchtę. Budynek służył jako magazyn. Od 1884 r. budynek stoi nieużywany.
  • Kościół św. Jerzego na Górce (Skt. Jørgensbjerg Kirke) – w średniowieczu był kościołem parafialnym, portowym oraz szpitalnym. Został wybudowany w XII w. w stylu romańskim, później dobudowano gotycką wieżę i kruchtę.
  • Ratusz (Rådhus) – pochodzi z 1885, ale wieża jest pozostałością gotyckiego kościoła św. Wawrzyńca. Budynek ratusza zaprojektowano w stylu neogotyckim przypominającym architekturę wieży.
  • Muzeum Roskilde (Roskilde Museum) – lokalne muzeum historyczne zajmujące się gromadzeniem eksponatów z historii miasta i okolic.
  • Pałac Królewski (Det Kongelige Palæ) – pałac mieszczący się obok katedry. Powstał w 1733 r. według projektu Lauridtsa de Thuraha. Dawniej służył jako rezydencja królewska podczas wizyt duńskiej rodziny królewskiej w Roskilde, później jako pałac biskupi. W pałacu mieszczą się różne muzea m.in. Muzeum Sztuki Współczesnej i inne.
  • Klasztor (Roskilde Kloster) – z XVI/XVII w. z dobudowanym skrzydłem z 1907 r. Powstał jako instytucja dla panien stanu szlacheckiego.
  • Muzeum Łodzi Wikingów (Vikingeskibsmuseet) – muzeum zajmujące się historią okrętów wikingów. Posiada współczesne rekonstrukcje łodzi wikingów i fragmenty 5 łodzi znalezionych w fiordzie koło Roskilde.
  • Stacja kolejowa (Roskilde Station) – najstarsza zachowana stacja kolejowa w Danii z 1847 r.
  • Makieta średniowiecznego Roskilde (Roskilde miniby) – Roskilde ok. 1400 r.

Herb Roskilde[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Herb Roskilde.

W polu srebrnym orzeł (lub jastrząb) czarny z dziobem, szponami i przepaską złotymi. Pod nim mury miasta czerwone wypełnione wodą błękitną, a na niej trzy kwiaty (róże) czerwone. Herb ten istniał jako pieczęć miejska w roku 1286. W opisanej wyżej postaci herb miasta został oficjalnie zatwierdzony w 1938 r.[1]

Orzeł (lub jastrząb) ponad murami miejskimi miał symbolizować potęgę miasta. Jeżeli jest to jastrząb, to mógł on być odniesieniem do pierwszego targowiska w Roskilde, Høgekøbing (Jastrzębiska). Woda w obrębie murów miejskich oznaczać miała źródło miejskie, najpewniej Maglekilde, a trzy róże w niej pływające – Trójcę Św., kolor czerwony zaś Krew Chrystusową.

Burmistrzowie Roskilde[edytuj | edytuj kod]

Urząd burmistrza Roskilde wybieranego w wyborach powszechnych został wprowadzony w 1919 r. (na miejsce urzędu burmistrza mianowanego przez króla).

Lista burmistrzów Roskilde od 1919 r.[2]:

  • 1919–1928: Jørgen Christian Sørensen (1871–1928)
  • 1928–1929: Hans Christiansen (1862–1949)
  • 1929–1946: Valdemar Nørregaard (1873–1954)
  • 1946–1950: William Villumsen (1889–1969)
  • 1950–1962: Henning Løve Jørgensen (1889–1963)
  • 1962–1966: Børge Juel Hansen (1921–1981)
  • 1966–1974: Arthur Jacobsen (1909–1988)
  • 1974–1976: Grethe Munk (1928-1976)
  • 1976–1978: John Oluf Iversen (1923-2008)
  • 1978–1986: Lisbeth Olsen (1918-1988)
  • 1986–2001: Henrik Christiansen (1938-2001)
  • 2001: Jette Christensen
  • 2002–2005: Bjørn Dahl (1958–2011)
  • 2005–2011: Poul Lindor Nielsen (ur. 1945)
  • od 2011: Joy Mogensen (ur. 1980)

Demografia[edytuj | edytuj kod]


    Wzrost liczby ludności od XIX do XXI w.
    Źródło: [3][4][5][6]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zeuthen 2000 ↓, s. 135.
  2. Roskilde bys historie 1998 ↓, t. III, s. 366-367.
  3. Roskilde bys historie 1998 ↓, t. III, s. 19.
  4. Lademann, Kopenhaga 1987, t. 24, s. 115.
  5. Salomonsens Konversations Leksikon, J. H. Schultz Forlagsboghandel, Kopenhaga 1926, t. XX, s. 412-413.
  6. Trap 1960 ↓, s. 1041.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Roskilde bys historie. T. 1-3. Roskilde Museums Forlag, 1998. ISBN 87-88563-41-3. OCLC 928668186. (duń.).
  • J. P. Trap: Danmark. Københavns Amt. Kopenhaga: Gads Forlag, 1960. (duń.).
  • Værd at se i Danmark. Seværdigheder fra A-Å, Høst & Søn, Kopenhaga 1998, ISBN 87-14-29436-2.
  • Jakob H. Zeuthen: Bogen om danske kommunevåbener. København: Aschehoug Forlag, 2000. ISBN 87-11-12863-1. OCLC 48379228. (duń.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]