Kościół św. Marii Magdaleny w Głogoczowie
 A-615 z 24.10.1989, A-347/M[1].
| |||||||||||||||||
.jpg)
| |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Myślenice  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu myślenickiego  | |||||||||||||||||
 49°53′41,485″N 19°52′42,928″E/49,894857 19,878591
| |||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||
Kościół św. Marii Magdaleny – zabytkowy rzymskokatolicki kościół, znajdujący się w Głogoczowie, w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice.
Kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół został wybudowany w 1812 roku, zgodnie z założeniami reformy józefińskiej[2] i poświęcony 3 maja 1823. W 1883 roku dobudowano babiniec[3]. Na zlecenie Stefana Konopki w 1898 roku przebudowano wieżę, według projektu Jana Sas-Zubrzyckiego[4].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek postawiony stylu józefińskim, orientowany, murowany z kamienia i cegły, jednonawowy, z zaokrąglonym prezbiterium i czworoboczną wieżą w fasadzie. Po stronie południowej znajduje się kruchta, a po stronie północnej przy prezbiterium, zakrystia. Mury nawy głównej i prezbiterium wzmocnione są przyporami. Na kalenicy dwuspadowego dachu nawy znajduje się sygnaturka[3].
W 1898 roku według projektu architekta Sas-Zubrzyckiego podwyższono otynkowaną wieżę o jedną kondygnację, z cegły nie tynkowanej. Wieża nakryta jest czterospadowym przełamanym dachem[4].
Obok kościoła znajduje się murowana wolno stojąca dzwonnica.
Wystrój i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
- Ołtarz główny drewniany z bramkami, polichromowany, złocony, część środkowa nastawy ołtarzowej prawdopodobnie pochodzi z 2. ćwierci XVIII wieku a części boczne z XIX lub XX wieku[5];
- ambona o cechach późnoklasycystycznych prawdopodobnie z 1812 roku[6];
- całopostaciowe rzeźby św. Pawła i św. Piotra z drugiej połowy XVII, lub pierwszej połowy XVIII wieku. Pochodzą z poprzedniego, drewnianego kościoła[7];
- ołtarz boczny jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem, drewniany, polichromowany, złocony z XVIII wieku[8];
- drewniana chrzcielnica[3];
- cztery zabytkowe dzwony: dwa z 1583 roku jeden z 1865 i powojenną sygnaturkę[3];
- w 2012 roku z okazji 700-lecia parafii i 200-lecia rozpoczęcia budowy obecnego kościoła, mieszkańcy Głogoczowa ufundowali cztery nowe dzwony[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ Krasnowolski 2013 ↓, s. 49.
- ↑ a b c d e Historia parafii [online], glogoczow.parafialnastrona.pl [dostęp 2023-09-30] (pol.).
- ↑ a b Wowczak 2017 ↓, s. 57.
- ↑ Paulina Chełmecka, Ołtarz główny, [w:] Sakralne Dziedzictwo Małopolski, 2022 [online], sdm.upjp2.edu.pl, 2023 [dostęp 2023-10-25].
- ↑ Paulina Chełmecka, Ambona, [w:] Sakralne Dziedzictwo Małopolski, 2022 [online], sdm.upjp2.edu.pl, 2023 [dostęp 2023-10-25].
- ↑ Paulina Chełmecka, Św. Piotr, [w:] Sakralne Dziedzictwo Małopolski, 2022 [online], sdm.upjp2.edu.pl, 2023 [dostęp 2023-10-25].
- ↑ Paulina Chełmecka, Ołtarz boczny, [w:] Sakralne Dziedzictwo Małopolski, 2022 [online], sdm.upjp2.edu.pl, 2023 [dostęp 2023-10-25].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
- Jerzy Wowczak: Jan Sas-Zubrzycki. Towarzystwo Wydawnicze Historia Iagellonika Kraków, 2017. ISBN 978-83-65080-63-9.