Jan Sas-Zubrzycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jan Sas-Zubrzycki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 25 czerwca 1860
Tłuste
Data i miejsce śmierci 4 sierpnia 1935
Lwów
Miejsce spoczynku Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
Zawód, zajęcie architekt
Narodowość polska
Alma Mater Politechnika Lwowska
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Karol Sas-Zubrzycki (Jan Zubrzycki h. Sas, ur. 25 czerwca 1860 w Tłustem, zm. 4 sierpnia 1935 we Lwowie) – polski architekt, teoretyk architektury, konserwator sztuki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jan Sas-Zubrzycki
Nagrobek Jana Sas-Zubrzyckiego

W latach 1878–1884 studiował na wydziale architektury Politechniki Lwowskiej. W latach 1886–1912 mieszkał w Krakowie. W 1901 r. wybudował swoją willę w Zabierzowie. W 1898 r. wraz z siostrą Jadwigą z Łobzowa założył Towarzystwo Rękodzielników Polskich „Gwiazda”, od 1912 mieszczące się we Lwowie. W latach 1900–1912 pełnił obowiązki inspektora Budownictwa Miejskiego w Krakowie. W 1916 r. był współzałożycielem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Sztuki i Kultury we Lwowie. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. W 1919 r. został profesorem zwyczajnym Katedry Historii Architektury i Estetyki Politechniki Lwowskiej, gdzie jako profesor i wykładowca pracował do 1929 roku. W 1929 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1][2].

Opublikował liczne prace naukowe, zawierające m.in. rozważania na temat polskiego stylu narodowego. Wskazywał na oryginalne, rodzime cechy polskiej architektury. Jako architekt tworzył głównie w duchu neogotyku. Wybudował ponad 40 kościołów i przebudował około 20. Opracowywał też projekty przebudowy kamienic i budowy świeckich budowli publicznych, m.in. ratusze w Jordanowie i Niepołomicach.

Został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[3].

Realizacje[edytuj | edytuj kod]

Wybrane książki Zubrzyckiego[edytuj | edytuj kod]

  • Bogoznawstwo Sławjan, Katowice 1925
  • Zwięzła historja sztuki od najpierwszych jej zaczątków aż po czasy napoleońskie (1914)
  • Wawel przeddziejowy (1918)
  • Obsypiny... Obsyłania... Rąbek złoty z czasów dobrobytu i oświaty Polaków dawnych (1921)
  • Zabytki miasta Lwowa (1928)
  • Serce : rozbiór pierwiastków polskiej sztuki ludowej i narodowej (z rysunkami), Lwów 1921.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 4, nr 283 z 8 grudnia 1929. 
  2. ↑ Kronika. Dekoracja Orderem Odrodzenia Polski. „Gazeta Lwowska”, s. 5, nr 58 z 11 marca 1930. 
  3. ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 377. ISBN 83-04-02817-4.
  4. ↑ Lucjan Krynicki: Kolegiata pw. Przemienienia Pańskiego w Brzozowie. Brzozów: 1997, s. 41. ISBN 83-86801-50-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Architektura Lwowa
ogólne
Architektura sakralna
Kościoły
Cerkwie
Synagogi
Architektura świecka
Pałace
Kamienice
Architektura
obronna
Muzea
Inne
Parki
Cmentarze
Architekci
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Sas-Zubrzycki&oldid=58351438”