Przejdź do zawartości

Kościół św. Mikołaja w Lubli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Mikołaja w Lubli
2 z dnia 15.10.1948 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Mikołaja w Lubli
Państwo

 Polska

Miejscowość

Lubla

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Mikołaja w Lubli

Wezwanie

św. Mikołaja

Położenie na mapie gminy Frysztak
Mapa konturowa gminy Frysztak, na dole znajduje się punkt z opisem „Lubla, kościół”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Lubla, kościół”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubla, kościół”
Położenie na mapie powiatu strzyżowskiego
Mapa konturowa powiatu strzyżowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubla, kościół”
Ziemia49°48′08,1″N 21°35′09,4″E/49,802250 21,585944

Kościół św. Mikołaja w Lublipóźnogotycki, drewniany kościół parafialny pw. św. Mikołaja w Lubli, wybudowany w XV wieku, przebudowany najprawdopodobniej ok. 1611, jeden z najcenniejszych zabytków drewnianych Pogórza Strzyżowskiego.

Zastosowany w budowli system konstrukcyjny więźbowo-zaskrzynieniowo-zaczepowy jest charakterystyczny dla najstarszych kościołów drewnianych Małopolski południowo-wschodniej, zachowała się pierwotna konstrukcja więźby dachowej – storczykowej. Obiekt znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego (trasa VIII – jasielsko-dębicko-ropczycka).

Zabytek grupy I zbudowany, z racji założenia parafii, przez opata cystersów Mikołaja Grota (?) około połowy XV wieku, orientowany, konstrukcji zrębowej, na kamiennym podmurowaniu, z wieżą konstrukcji słupowo-ramowej. Ściany oszalowane z zewnątrz wzmocnione są lisicami. Poprzednio istniała prawdopodobnie kaplica dojazdowa na pagórku zwanym Świętą Trójcą (od strony wschodniej obecnego kościoła).

Świątynia była wiele razy remontowana, szczególnie w latach: 1838, 1862, 1928, 19451946. Wieżę zbudowano w 1793 jednak w sierpniu 1944 została zniszczona. Zrekonstruowano ją w 1995. Ołtarze w stylu barokowym pochodzą z lat 1709, 1769. Polichromię odnawiano w 1880, 1929, 1968 i złocenie w 1970 r. Stare organy pochodziły z XVII wieku, obecne 11-głosowe z 1962.

Na szczególną uwagę wewnątrz świątyni zasługują:

  • barokowy krucyfiks na belce tęczowej z XVII wieku,
  • rokokowe aniołki (sześć) z XVIII wieku,
  • dwa portale zakończone oślim grzbietem z przełomu XV/XVI wieku,
  • rokokowa ambona z 1778,
  • późnogotyckie obrazy malowane na desce (przemalowane na początku XX wieku),
  • gotycki obraz Misericordia Domini zapewne z XV wieku,
  • późnobarokowy konfesjonał z końca XVII wieku,
  • rzeźby i obrazy wykonywane od XVII do XIX wieku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]