Osiek Jasielski
|
|||
|
|||
 Kościół parafialny (ok. 1419 r.) |
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo | podkarpackie | ||
| Powiat | jasielski | ||
| Gmina | Osiek Jasielski | ||
| Liczba ludności (19.04.2013) | 705 | ||
| Strefa numeracyjna | (+48) 13 | ||
| Kod pocztowy | 38-223 | ||
| Tablice rejestracyjne | RJS | ||
| SIMC | 0358612 | ||
|
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
 Osiek Jasielski
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
Osiek Jasielski
|
|||
 49°38′07″N 21°29′28″E/49,635278 21,491111 |
|||
Osiek Jasielski – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, siedziba gminy Osiek Jasielski. Miejscowość leży nad Wisłoką.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Spis treści
Historia[edytuj]
Pierwsza wzmianka o Osieku pochodzi z XIV wieku . W 1365 roku Kazimierz Wielki nadał miejscowości magdeburskie prawa miejskie [1]. Jako miasto królewskie Osiek otrzymał przywileje handlowe i celne. Powstał tu także zamek obronny, którego ślady znajdują się w południowej części miejscowości. Nazwany został „kocim zamkiem", co wskazywałoby, że ruiny mogły być wykorzystane czasowo na obozowisko przybyłych z południa wychodźców religijnych. Zamek osiecki był jednym z szeregu zamków broniących południowej granicy Polski[1]. Dzierżawcami starostwa osieckiego byli Stadniccy. W drugiej połowie XVI w. oraz w latach 1603, 1606, 1607 i 1618 mieszczanie osieccy wnosili przeciw nim skargi do sądu grodzkiego w Bieczu i do króla, że przez bicie, więzienie i inne formy przemocy zmuszeni są do odrabiania pańszczyzny[1].
W 1762 r. starostwo stało się własnością księcia Giedrojcia,ostatniego starosty królewskiego. Podczas zaboru austriackiego zarządzali Osiekiem Braniccy, Sanguszkowie, Gaszyńscy i Janiszewscy[1]. Osiek był wielokrotnie dewastowany podczas napaści wrogich wojsk (w 1474, 1655-56, 1657, 1704-09 oraz w czasie I i II wojny światowej).
Drewniany kościół pw. Przemienienia Pańskiego[edytuj]
We wsi znajduje się kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego wzniesiony około 1419 r. Jest to jeden z najstarszych kościołów drewnianych w Polsce. Około 1640 r. świątynię poddano gruntownej przebudowie i rozbudowie (m.in. dostawienie dzwonnicy do zachodniej ściany kościoła). Kościół otoczony jest kamiennymi sobotami. Wnętrze ozdobione jest bardzo cenną neobarokową XIX-wieczną polichromią. Kościół należy do wyjątkowych w drewnianej architekturze sakralnej przykładów rozwiązania bazylikowego. Wewnątrz na szczególną uwagę zasługują:
- barokowe ołtarze (XVII wiek)
- cenna polichromia (XIX wiek)
- pulpit muzyczny (XVIII wiek)
- gotycko-renesansowy tryptyk św. Piotra malowany w 1527 roku, przechowywany w Muzeum Archidiecezjalnym w Przemyślu.
Kościół znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego.
Turystyka[edytuj]
Szlak Architektury Drewnianej - Trasa nr VIII (jasielsko-dębicko-ropczycka)
Przypisy
- ↑ a b c d Władysław Sarna: "Opis powiatu jasielskiego". Rerint pracy z 1908, wydany przez PUW Roksana, str. 444-457, ISBN 83-7343-071-7.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Osiek w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, Tom VII (Netrebka – Perepiat) z 1886 r.
- Historia miejscowości (na stronie gminy)
|
||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||
