Kościół św. Piotra w Głogowie

Kościół św. Piotra
Państwo	Polska
Miejscowość	Głogów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	św. Piotra
Historia
Data zakończenia budowy	koniec XII wieku
Aktualne przeznaczenie	lapidarium
Data zniszczenia	koniec XIX wieku
	Położenie na mapie Głogowa Kościół św. Piotra
	Położenie na mapie Polski Kościół św. Piotra
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół św. Piotra
	Położenie na mapie powiatu głogowskiego Kościół św. Piotra
	51°39′56″N 16°05′20″E/51,665556 16,088889

Kościół św. Piotra – romańska bazylika, która znajdowała się w Głogowie. Rozebrana pod koniec XIX wieku, zachowane fundamenty znajdują się w odległości około 200 m na południe od Zamku Książąt Głogowskich. W miejscu, w którym stał kościół utworzono w 2006 r. lapidarium.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół powstał w końcu XII wieku jako romańska bazylika. Pełnił on rolę kościoła parafialnego lewobrzeżnej części Głogowa – osady targowej, aż do budowy kościoła św. Mikołaja. W związku z przeniesieniem parafii do innego kościoła biskup Tomasz I osadził w opustoszałym kościele św. Piotra dominikanów, jednocześnie fundując im klasztor.

Kościół służył dominikanom do sekularyzacji w 1810 r. Budynek kościoła i klasztoru w 1789 r. uległ pożarowi. Następnie uczyniono z niego zbrojownię i koszary saperów. Pod koniec XIX wieku budynek kościelny rozebrano.

W latach 1963–1965 odkryto pozostałości kościoła podczas prac architektoniczno-archeologicznych, kierowanych przez prof. Tadeusza Kozaczewskiego. Zostały one wyeksponowane wśród zieleni. Były to fundamenty trzech absyd, pochodzących z pierwotnego założenia oraz zamkniętego prosto prezbiterium, po zrealizowanej przez dominikanów przebudowie (XIII w.). W kościele św. Wawrzyńca w Brzostowie zachowała się również część wyposażenia kościoła św. Piotra – ołtarz główny oraz obraz znajdujący się w zakrystii.

Lapidarium[edytuj | edytuj kod]

11 listopada 2006 odsłonięto nowe lapidarium kościoła św. Piotra, będące równolegle pomnikiem Jana Pawła II „Biblioteka Świętego Pielgrzyma”. Dzieło to powstało według koncepcji rektora PWSZ w Głogowie, prof. Eugeniusza Józefowskiego, przy współpracy dr Adama Olejniczaka oraz grupy studentów PWSZ. Eksponuje dominikańskie, proste prezbiterium oraz dwie boczne absydy, pochodzące z fazy XII-wiecznej. Kształt i położenie wcześniejszej absydy prezbiterium zostało zaznaczone odmienną kolorystyką cegły klinkierowej, stanowiącej posadzkę obecnego pomnika.