Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Szałszy
| kościół filialny | |||||||||||||
 kościół Narodzenia NMP w Szałszy | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie brak  Brak mapy: gmina Zbrosławice Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||||||
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny – zabytkowy kościół katolicki znajdujący się w Szałszy w powiecie tarnogórskim w województwie śląskim. Jest kościołem filialnym w parafii św. Jana Chrzciciela w Gliwicach-Żernikach w dekanacie Gliwice-Sośnica w diecezji gliwickiej.
Świątynia znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego.
Historia
Pierwszy kościół w Szałszy wybudowano ok. 1460 roku, obecny pochodzi z 1554 roku, wieża wybudowana po 1571[2]. W pierwszej połowie XVII wieku, do 1655 roku, kościół był świątynią protestancką, w tym okresie należał on do parafii w Ziemięcicach. Po 1655 roku, jako kościół katolicki stał się filią parafii w Szobiszowicach. W 1784 roku zniszczony przez pożar[3] lub przez wichurę[4] odbudowany przez rodzinę Kytzia. W 2. połowie XIX wieku rozbudowano zakrystię i wykonano nowe stropy. Na początku XX wieku przy wieży wybudowano marownię. Od 1930 roku kościół przynależy do parafii św. Jana Chrzciciela w Gliwicach-Żernikach. W 1968 roku pożar zniszczył część kościoła, odbudowano go staraniem parafian. W latach 2008-2010 w kościele przeprowadzono prace konserwatorskie.
Architektura i wyposażenie
Kościół jest orientowany. Drewniany, wybudowany w konstrukcji zrębowej. Nawa kościoła wykonana jest na rzucie zbliżonym do kwadratu, prezbiterium węższe, kwadratowe, przy nim od strony północnej znajduje się prostokątna zakrystia. Od strony zachodniej do nawy przystawiona jest wieża wykonana w konstrukcji słupowej. Przy wieży znajduje się marownia. Dach nad nawą 2-spadowy, nad prezbiterium 3-spadowy, na wieży 4-spadowy. W dachu nad nawą znajduje się wieżyczka na sygnaturkę z 1719 roku, 6-boczna z kopułką. Prezbiterium przekryte jest sklepieniem pozornym, w nawie - strop płaski. Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z XIX wieku. Ołtarz główny i ołtarze boczne późnobarokowe z XIX-wiecznymi zmianami, ambona z XIX wieku.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024.
- ↑ Aleksander Konieczny "Badania dendrochronologiczne zabytkowych kościołów drewnianych w województwie śląskim w 2009 roku" w "Wiadomości konserwatorskie województwa śląskiego tom 2" Katowice 2010
- ↑ według "Katalogu zabytków sztuki w Polsce. Tom VI województwo katowickie, zeszyt 5 powiat gliwicki", Warszawa 1966
- ↑ według J. Schmidt "Kościoły ziemi gliwickiej. Kościoły gliwickie cz.1", Gliwice 1998
Bibliografia
- Izabela Rejduch-Samkowa(red) Jan Samek (red): Katalog zabytków sztuki w Polsce tom VI województwo katowickie z. 5 powiat gliwicki. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 1966, s. 89-90.
- Jacek Schmidt: Kościoły ziemi gliwickiej. Kościoły gliwickie, cz. 1. Gliwice: 1998, s. 78-79.
- Aleksander Konieczny: Badania dendrochronologiczne zabytkowych kościołów drewnianych w województwie śląskim w 2009 roku. W: Wiadomości konserwatorskie województwa śląskiego. T. 2: Zamki. Pałace. Katowice: Śląski WKZ, 2010, s. 185-202. ISBN 978-83-85871-59-0.