Kościół Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny w Starymgrodzie

Kościół Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny

655 z 6.06.1960
kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Starygród
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny w Starymgrodzie
Wezwanie	Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	2 lutego
Historia Data zakończenia budowy połowa XVII wieku
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Kobylin Kościół Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Kościół Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie powiatu krotoszyńskiego Kościół Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny
51°44′35,2″N 17°21′26,7″E

Kościół Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny w Starymgrodzie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Krotoszyn diecezji kaliskiej).

Jest to świątynia wzniesiona w połowie XVII wieku (około 1668 roku). Ufundowana została przez Wojciecha Żdżarowskiego. Wyremontowana została z funduszy rodziny Umińskich około 1736 roku razem z przebudową zakrystii i w 1777 roku z funduszy Pawła Sokolnickiego. W 1852 roku została odbudowana zniszczona piorunem w 1850 roku wieża, dzięki staraniom Aleksandra Mielżyńskiego. Ponownie była remontowana w 1908 roku. W 1927 roku został wymieniony gont na eternit, natomiast w 1968 roku zostało odnowione wnętrze pod kierunkiem Teodora Szukały.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, posiadająca konstrukcję zrębową i wzniesiona na podmurówce. Świątynia jest orientowana, wybudowano ją z drewna modrzewiowego. Jej prezbiterium jest mniejsze w stosunku do nawy, trójbocznie zamknięte, z boku jest umieszczona zakrystia. Z boku nawy znajduje się kruchta. Wieża posiadająca konstrukcję słupową, mieszcząca kruchtę w przyziemiu, osadzona jest częściowo na nawie. Zwieńcza ją okazały barokowy, blaszany dach hełmowy z latarnią. Dach kościoła jest dwukalenicowy, pokryty eternitem. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem obejmującym nawę i prezbiterium. Chór muzyczny posiadający falistą linię parapetu, jest podparty dwoma słupami, na chórze jest umieszczony prospekt organowy. Belka tęczowa jest ozdobiona rzeźbami Grupy Ukrzyżowania Matki Bożej i Marii Magdaleny z połowy XIX wieku i krucyfiksem z XVIII wieku. Polichromia z motywami roślinnymi została wykonana w latach 1967–68 przez Teodora Szukałę. Ołtarz główny i dwa ołtarze boczne pochodzą z około 1720 roku i ufundował je ksiądz Gielski. Ambona barokowa i chrzcielnica w kształcie anioła w stylu barokowym powstały w połowie XVIII wieku. Kościół posiada dwa krucyfiksy: nad wejściem w stylu ludowym pochodzący z XVI/XVII wieku, i ludowy umieszczony w kruchcie. Cenne obrazy i figury reprezentują style: późnogotycki, renesansowy i ludowy. Kropielnica została wykonana z kamienia.