Kościół San Gallo w Wenecji
| Kościół filialny | |||||||||||||
 Fasada kościoła | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Adres |
Campo San Gallo, San Marco, 30124 Venezia VE | ||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wenecji  | |||||||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||||||
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej  | |||||||||||||
 45°26′03,84″N 12°20′12,84″E/45,434400 12,336900
| |||||||||||||
Kościół San Gallo (pl. kościół św. Gawła) – rzymskokatolicki kościół w Wenecji, w dzielnicy (sestiere) San Marco. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem filialnym w parafii San Moisè, wchodzącej w skład dekanatu San Marco - Castello[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół San Gallo został zbudowany w 1581 roku po przeniesieniu hospicjum Orseolo z placu św. Marka z powodu budowy na nim Procuratie Nuove[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół San Gallo wychodzi na plac o tej samej nazwie. Jego lewa strona, nieosłonięta, ciągnie się wzdłuż Calle del Cavalletto, natomiast część apsydialna i prawa strona przylegają do sąsiednich budynków. Fasada jest podzielona na trzy części rzędem korynckich pilastrów, wspierającymi gzyms, na której stoi fronton, flankowany dwiema wolutami i zwieńczony trójkątnym tympanonem[1].
Wnętrze[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze stanowi jedna nawa przekryta płaskim sufitem. Na jej wyposażenie składają się trzy ołtarze[1]. Kościół jest pozbawiony stałych dzieł sztuki, ma trzy małe ołtarze na ścianach, na których pozostały tylko oryginalne posągi[2]. Obraz w ołtarzu głównym, Chrystus ze św. Markiem i św. Gawłem, przypisywany Domenicowi Tintoretto, został całkowicie odnowiony w XVIII wieku przez Gaspare Dizianiego. Obecnie znajduje się w Diecezjalnym Muzeum Sztuki Sakralnej Sant’Apollonia[3].
Przestrzeń wystawowa[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze kościoła jest obecnie wykorzystywane jako przestrzeń wystawowa, w której organizowane są głównie pokazy monograficzne sztuki współczesnej[2]. Jedną z takich prezentacji była wystawa z 2015 roku, Shrine for Girls amerykańskiej artystki konceptualnej Patricii Cronin, dedykowana kobietom doświadczającym przemocy i represji. Artystka zebrała w tym celu setki ubrań dziewcząt z całego świata i ułożyła je na trzech kamiennych ołtarzach, nadając im symbol relikwii młodych męczennic[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Le Chiese delle Diocesi italiane: Chiesa di San Gallo <sestiere di San Marco, Venezia>. www.chieseitaliane.chiesacattolica.it. [dostęp 2020-04-14]. (wł.).
- ↑ a b Patriarcato di Venezia, Beni Culturali e Turismo: Chiesa di San Gallo. www.veneziaupt.org. [dostęp 2020-04-14]. (wł.).
- ↑ Jeff Cotton: San Gallo. www.churchesofvenice.co.uk. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
- ↑ ARTE.it: Patricia Cronin. Shrine for Girls. www.arte.it. [dostęp 2020-04-14]. (wł.).