Kościeleccy herbu Ogończyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb szlachecki Ogończyk.

Kościeleccy herbu Ogończyk – ród szlachecki zajmujący czołową pozycję polityczną i gospodarczą na Kujawach w XV-XVI w.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościeleccy wywodzili się z Ziemi Dobrzyńskiej z okolic miasta Skępe, ale pisali się z Kościelca wsi k. Inowrocławia, gdzie istniała druga gałąź rodzinna. Protoplastą rodu był Mikołaj z Kutna. Początek rodzinie Kościeleckich dał jego syn, wojewoda inowrocławski Janusz z Kościelca[1].

Przedstawiciele rodu bywali wojewodami inowrocławskimi, brzesko-kujawskimi, poznańskimi, kaliskimi, starostami kujawskimi, pomorskimi i wielkopolskimi, a także hierarchami duchownymi. Od czasu wojny trzynastoletniej wielu dostojników z rodu Kościeleckich było również wierzycielami królewskimi, co pomogło im skumulować w swoim ręku liczne urzędy ziemskie. Świetność rodu została ograniczona w wyniku ruchu egzekucyjnego średniej szlachty w II połowie XVI wieku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kościeleccy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-06-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Zyglewski. Późnośredniowieczne urzędy i urzędnicy w powiecie bydgoskim. Urzędnicy ziemscy – starostowie, burgrabiowie [w.] Prace Komisji Historii Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego. T.16. Bydgoszcz jako ośrodek administracyjny na przestrzeni wieków. Zbiór studiów pod red. Zdzisława Biegańskiego i Włodzimierza Jastrzębskiego. Bydgoszcz 1998.