Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowie
 nr rej. 1506 z dnia 15 lutego 2016[1]
| |||||||||
 Widok ogólny | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Filia |
Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Szczecinie-Podjuchach | ||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego  | |||||||||
Położenie na mapie gminy Stare Czarnowo  | |||||||||
 53°19′30,5″N 14°40′53,6″E/53,325139 14,681556
| |||||||||
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowie – katolicki kościół filialny zlokalizowany we wsi Kołowo w gminie Stare Czarnowo, w powiecie gryfińskim (województwo zachodniopomorskie), na rozległej polanie pośród lasów Puszczy Bukowej (tzw. Polana Kołowska). Należy do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Szczecinie-Podjuchach[2].
Historia i architektura
[edytuj | edytuj kod]Kościół wzniesiono z kamienia w końcu XIX wieku w stylu neogotyckim, prawdopodobnie na miejscu obiektów wcześniejszych. Wieża jest kamienno-ceglana, czworoboczna, z czterema wieżyczkami, przykryta sześciobocznym hełmem. Obiekt został poświęcony w 1949[2].
Wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]Wewnątrz świątyni znajdują się trzy płyty nagrobne, wmurowane w podłogę prezbiterium[3], z których najcenniejsza jest, mająca dużą wartość artystyczną, płyta opata kołbackiego, Jana Jordani (zm. 1395)[4]. Pozostałe dwie upamiętniają koniuszego książęcego, który zmarł w 1615, oraz łowczego, zmarłego w 1773. Ołtarz pierwotny zaginął – obecny został przeniesiony z innego kościoła. Ambona reprezentuje styl neogotycki[2].
Otoczenie
[edytuj | edytuj kod]Kościół otaczają resztki cmentarza z nagrobkami sprzed 1945. Na terenie tym rosną drzewa 50- i 100-letnie[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zachodniopomorski WKZ
- ↑ a b c d Parafia św. Piotra i Pawła, Szczecin-Podjuchy, Historia Kościoła w Kołowie
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 155, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Elementy historyczne architektury "Puszczy Bukowej". Tablica informacyjna in situ