Przejdź do zawartości

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Przyłękach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Przyłękach
kościół parafialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Przyłęki

Adres

ul. Zabytkowa 7
86-005 Przyłęki

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Przyłękach

od 7 października 2009

Wezwanie

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy Białe Błota
Mapa konturowa gminy Białe Błota, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Przyłękach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Przyłękach”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Przyłękach”
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego
Mapa konturowa powiatu bydgoskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Przyłękach”
Ziemia53°02′23,68″N 17°58′19,27″E/53,039910 17,972020
Strona internetowa

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Przyłękachkościół położony we wsi Przyłęki, którego patronem jest Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny.

Kościół pełnił w przeszłości funkcje: zboru ewangelickiego (1915–1924), świątyni parafialnej (1924–1937) oraz kaplicy filialnej (1937–2009).

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Kościół znajduje się przy ul. Zabytkowej 2 we wsi Przyłęki, gmina Białe Błota, powiat bydgoski.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kościół wzniesiono w 1915 r. dla mieszkańców wyznania ewangelickiego w Przyłękach i okolicznych wsiach. Ewangelicy stanowili wówczas przytłaczającą większość mieszkańców tego rejonu[1]. Gdy w 1920 r. wieś znalazła się w odrodzonej Rzeczypospolitej, kaplicę przekazano katolikom. Miejscowa gmina ewangelicka zadowoliła się neogotycką świątynią w Cielu.

10 kwietnia 1924 r. kard. Edmund Dalbor dokonał podziału bydgoskiej parafii farnej. Erygowane wówczas zostały cztery nowe parafie w Bydgoszczy oraz parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Brzozie-Przyłękach[2]. Była kaplica ewangelicka w Przyłękach stała się rzymskokatolickim kościołem parafialnym[1]. Wkrótce jednak okazało się, że świątynia jest za mała. Na początku lat 30. XX w. zdecydowano, że konieczna jest budowa nowej świątyni parafialnej, a miejscem jej lokalizacji będzie największa wieś w parafii – Brzoza. Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Polski w Brzozie wzniesiono w latach 1934–1937 według projektu arch. Stefana Cybichowskiego. Stał się on nowym kościołem parafialnym, podczas gdy świątynia w Przyłękach stała się kościołem filialnym.

W czasie II wojny światowej Niemcy przekazali dla potrzeb ewangelików kościół w Brzozie, natomiast Polacy gromadzili się na modlitwę w kościele w Przyłękach. Wkrótce jednak i ten kościół zamknięto[3].

Po II wojnie światowej świątynia w Przyłękach pełniła nadal funkcję kaplicy filialnej parafii Najświętszej Marii Panny Królowej Polski w Brzozie.

7 października 2009 roku Ordynariusz Bydgoski ks. bp Jan Tyrawa utworzył w Przyłękach nową parafię pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, której świątynią parafialną została miejscowa kaplica.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Kościół wzniesiono na planie prostokąta z wieżą od frontu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Stanisław Płotkowski, Kaplica w Przyłękach, [w:] Gmina Białe Błota. Wczoraj – dziś – jutro, Stanisław Płotkowski (red.), Urząd Gminy Białe Błota, Białe Błota 1998, ISBN 83-87586-02-1.
  2. Zenon Jarkiewicz, Dekret ks. kardynała Edmunda Dalbora z 1924 r. o podziale parafii rzymskokatolickich w Bydgoszczy, „Kronika Bydgoska” XIV (1992), Bydgoszcz 1993.
  3. Łukasz Myszka, Gmina Nowa Wieś Wielka. Z dziejów samorządu terytorialnego do 2002 roku, Bydgoszcz: Bydgoski Dom Wydawniczy Margrafsen, 2006, ISBN 83-89734-14-1, OCLC 749214986.