Kojšovský potok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kojšovský potok
Kontynent

Europa

Państwo

 Słowacja

Kraj

 koszycki

Potok
Długość 19 km
Źródło
Miejsce Góry Wołowskie, pd.-zach. zbocza Kojszowskiej Hali
Wysokość

około 1120 m n.p.m.

Współrzędne

48°46′44″N 20°58′56″E/48,778889 20,982222

Ujście
Recypient Hnilec
Miejsce

Jaklovce

Wysokość

330 m n.p.m.

Współrzędne

48°52′41,0″N 20°59′47,5″E/48,878056 20,996528

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Kojšovský potok – duży, zasobny w wodę potok we wschodniej Słowacji, w dorzeczu Hornadu, prawobrzeżny dopływ Hnilca. Cały, dość kręty bieg potoku leży w granicach Gór Wołowskich.

Bieg[edytuj | edytuj kod]

Źródła potoku znajdują się na wysokości ok. 1120 m n.p.m. na południowo-zachodnich stokach kopuły szczytowej Kojszowskiej Hali. Spływa początkowo w kierunku południowo-wschodnim płytką, halną dolinką. Dolina wkrótce pogłębia się i zwęża, skręca ku wschodowi i północnemu wschodowi, a jej stoki zajmuje las. Pomiędzy masywami Kojszowskiej Hali (od zachodu) i Okrúhlej (od wschodu) potok płynie już w kierunku północnym, a wkrótce skręca ku północnemu zachodowi. Tu dolina zaczyna się rozszerzać. Przepływając przez Kojšov potok skręca ponownie ku północnemu wschodowi, zaś przepływając przez Veľký Folkmar znowu skręca na północny zachód, by ostatecznie we wsi Jaklovce, na wysokości ok. 336 m n.p.m., ujść do Hnilca.

Doliną potoku z Jaklovec do Kojšova biegnie asfaltowa droga publiczna, która powyżej tej drugiej miejscowości przechodzi w drogę leśną, doprowadzającą aż pod południowe stoki Kojszowskiej Hali. Dolina jest obecnie w znacznej większości zalesiona. W przeszłości lasy były znacznie przetrzebione na skutek poboru drewna bukowego do produkcji węgla drzewnego. Poczynając od średniowiecza, w dolinie poszukiwano cennych kruszców, a następnie w niewielkich kopalniach wydobywano rudy żelaza.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Z Kojšova doliną potoku, a następnie stokami pasma górskiego ograniczającego ją od wschodu, biegnie żółto szlak turystyczny żółty znakowany szlak turystyczny, prowadzący na Idčianske sedlo.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ďurček Jozef a kolektív: Slovenské rudohorie. Volovské vrchy a Čierna hora. Turistický sprievodca ČSSR č. 30, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1988;
  • Volovské vrchy - Košice, Turistická mapa 1:50 000, 3 wydanie, wyd. VKÚ Harmanec 2005, ISBN 80-8042-317-2;
  • Volovské vrchy - Krompachy, Turistická mapa 1:50 000, 1 wydanie, wyd. VKÚ Harmanec 1995, ISBN 80-85510-80-4;