Kolumna Zwycięstwa w Stargardzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolumna Zwycięstwa
(nieistniejący)
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Stargard

Miejsce

Pl. Wolności

Typ obiektu

kolumna

Projektant

I.W. Mozencew

Fundator

Sowiecka Komendantura Wojenna Starogrodu

Całkowita wysokość

23 m

Data budowy

lipiec 1945–1945-11-13 13 listopada 1945(dts)

Data likwidacji

2017-11-25 25 listopada 2017(dts)

Położenie na mapie Stargardu
Mapa konturowa Stargardu, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kolumna Zwycięstwa''(nieistniejący)''”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kolumna Zwycięstwa''(nieistniejący)''”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kolumna Zwycięstwa''(nieistniejący)''”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kolumna Zwycięstwa''(nieistniejący)''”
Ziemia53°20′23″N 15°02′15″E/53,339722 15,037500

Kolumna Zwycięstwa (lub do 1989 roku Pomnik Wdzięczności[1]) w Stargardzie – nieistniejący pomnik, który znajdował się na Placu Wolności, był ostatnim elementem Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich.

Kolumna Zwycięstwa (wraz z cmentarzem i mauzoleum) została wzniesiona przez jeńców niemieckich według projektu I.W. Mozencewa na rozkaz Wojennej Rady 61 Armii. Cały kompleks został przekazany polskiej administracji 13 listopada 1945 roku[2].

Kolumna zbudowana była z konstrukcji żelbetonowej, mierzyła 23 m[3]. Kolumnę fragmentarycznie pokryto kamieniem. Na jej szczycie znajdował się Order „Zwycięstwo” otoczony laurem. Do kolumny z czterech stron prowadziły schody, a w przyziemiu pomnik otaczała ażurowa rotunda. Na kolumnie znajdowały się cztery płyty z płaskorzeźbami o tematyce wojennej, oraz cztery medaliony (w 2006 usunięto jeden, na którym znajdował się wizerunek Stalina). Pomnik był licznie zdobiony gwiazdami radzieckimi oraz sierpem i młotem.

W 2005 roku rozpoczęto starania mające na celu zburzenie (lub przeniesienie pomnika na Cmentarz Wojenny)[4]. W 2016 roku podjęto decyzję o przeniesieniu zabytku na cmentarz wojenny przy ulicy Reymonta[5]. W nocy z 29 na 30 listopada 2016 zdemontowano gwiazdę wieńczącą kolumnę[6]. Ostatecznie pomnik został zburzony 25 listopada 2017[7]. Wcześniej zabezpieczono część elementów zdobień, które do czasu podjęcia decyzji przez Wojewodę Zachodniopomorskiego o ich losie tymczasowo zdeponowano w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Stargardzie[8].

Plakiety na Kolumnie Zwycięstwa w Stargardzie
„Natarcie”
„Produkcja czołgu”
„Wojska radzieckie przy Bramie Brandenburskiej w Berlinie”
„Dzień Zwycięstwa na Placu Czerwonym w Moskwie”

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Zenkner: Stargard. Klejnot na Pomorskim Szlaku. Stargard: 2006, s. 108.
  2. J Aniszewska: Dawny Stargard. Miasto i jego mieszkańcy. Stargard: 2000, s. 166.
  3. Zenkner J., op cit. s. 109
  4. Lichota P.: Stalin trzyma się mocno. rmf24.pl, 2005-02-16. [dostęp 2010-04-06]. (pol.).
  5. MM: Kolumnę przeniosą na cmentarz. rii.pl, 13.06.2016. [dostęp 2016-06-18].
  6. Stargard: Demontaż Kolumny Zwycięstwa. tvn24.pl, 2016-11-30. [dostęp 2016-11-30].
  7. Redakcja Twoje Radio 90.3 FM: Rozbiórka Kolumny Zwycięstwa w Stargardzie w toku. Zdania mieszkańców miasta podzielone. twojeradio.fm, 2017-11-25. [dostęp 2017-11-25]. (pol.).
  8. Stargard: Demontaż Kolumny Zwycięstwa. szczecin.tvp.pl, 2017-11-25. [dostęp 2017-11-25].