Komisja Organizacji Administracji Publicznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komisja Organizacji Administracji Publicznej – jednostka organizacyjna Prezesa Rady Ministrów istniejąca w latach 1948–1972, powołana w celu organizacji administracji rządowej w  systemie gospodarki planowanej centralnie, która odpowiadała i koordynowała wszelkie zmiany organizacyjne aparatu administracyjnego, z uwzględnieniem możliwości budżetowych kraju[1].

Bezpośredni nadzór nad Komisją Organizacji Administracji Publicznej sprawował Prezes Rady Ministrów.

Zadania Komisji[edytuj | edytuj kod]

Komisja  zobowiązana była do opracowywania wytycznych organizacji i usprawnienia aparatu administracyjnego państwa oraz koordynowanie wszelkich zmian organizacyjnych w administracji rządowej.

W szczególności Komisja upoważniona była do:

  • występowania do Prezydium Rady Ministrów z wnioskami o wyrażenie zgody na zgłoszone przez ministerstwa projekty zmian istniejącej organizacji administracji,
  • występowania do Prezydium Rady Ministrów z wnioskami o wprowadzenie zmian w organizacji i metodach pracy administracji. Komisja zobowiązana była przedstawić Prezydium Rady Ministrów wniosków odnośnie do zgłoszonego projektu w ciągu dni 14 od daty wpływu projektu. Termin ten mógł być przedłużony za zgodą Prezesa Rady Ministrów.

Komisja mogła żądać od władz naczelnych informacji i wyjaśnień dotyczących organizacji i metod pracy aparatu administracyjnego. Mogła przeprowadzać stosowne badania na miejscu przez swoich przedstawicieli i mogła występować do tych władz z inicjatywą wprowadzenia zmian w istniejącej organizacji i metodach pracy.

Uprawnienia Komisji[edytuj | edytuj kod]

Komisja miała uprawnienia do opiniowania projektów wszelkich zmian istniejącej w organizacji władz, urzędów, instytucji i przedsiębiorstw państwowych, a w szczególności w przypadku utworzenia nowego urzędu centralnego lub jednostki organizacyjnej (stanowiska służbowego) w takim urzędzie na stopniu równorzędnym departamentowi lub wydziałowi w ministerstwie.

Komisja opiniowała projekty statutów organizacyjnych władz centralnych i podległych im jednostek oraz wszelkie zmiany pociągające za sobą zwiększenie liczby jednostek organizacyjnych, utworzenie instytucji lub zakładu bezpośrednio podległego władzy naczelnej, a także utworzenie przedsiębiorstwa na innej podstawie niż dekret z 1947 r. o utworzeniu przedsiębiorstw państwowych[2].  

Warunki uzyskania zgody Komisji[edytuj | edytuj kod]

Zgoda na projekty przeprowadzania zmian była uzyskiwana, gdy zmiany były przeprowadzana:

  • w drodze legislacyjnej (Ustawy, Dekrety, Rozporządzenia), w toku uzgodnienia merytorycznego przed skierowaniem projektu na Komisję Prawniczą,
  • w drodze uchwały Rady Ministrów przed skierowaniem projektu na Radę Ministrów,
  • w drodze zarządzenia ministra przed ogłoszeniem zarządzenia w "Monitorze Polskim" lub "Dzienniku Urzędowym".

Skład Komisji[edytuj | edytuj kod]

Utworzono Komisje Organizacji Administracji Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów w następującym składzie:

Ponadto w pracach Komisji brał udział:

Urzędy wyłączone z uchwały[edytuj | edytuj kod]

Uchwały nie dotyczyły:

Zniesienie Komisji[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie uchwały Rady Ministrów z 1972 r. w sprawie utraty mocy obowiązującej niektórych uchwał Rady Ministrów, Prezydium Rządu, Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów i Komitetu Ministrów do Spraw Kultury, ogłoszonych w Monitorze Polskim zlikwidowano Komisję Organizacji Administracji Publicznej[3].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uchwała Rady Ministrów z dnia 29 września 1948 r. w sprawie powołania Komisji Organizacji Administracji Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów. M. P. 1948 nr 73 poz. 634
  2. Dekret z dnia 3 stycznia 1947 r. o tworzeniu przedsiębiorstw państwowych. Dz.U. z 1947 r. nr 8, poz. 42
  3. Uchwała nr 304 Rady Ministrów z dnia 4 grudnia 1972 r. w sprawie utraty mocy obowiązującej niektórych uchwał Rady Ministrów, Prezydium Rządu, Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów i Komitetu Ministrów do Spraw Kultury, ogłoszonych w Monitorze Polskim. M.P. z 1972 r. nr 58, poz. 311