Kompatybilność elektromagnetyczna

Kompatybilność elektromagnetyczna (ang. ElectroMagnetic Compatibility – EMC) – zdolność danego urządzenia elektrycznego lub elektronicznego do poprawnej pracy w określonym środowisku elektromagnetycznym i nieemitowanie zaburzeń pola elektromagnetycznego zakłócającego poprawną pracę innych urządzeń pracujących w tym środowisku^[1].

Oznacza to spełnienie trzech kryteriów:

urządzenie (system) nie powoduje zakłóceń w pracy innych urządzeń (systemów),
urządzenie (system) nie jest podatne na zaburzenia emitowane i wytwarzane przez inne urządzenia (systemy) oraz na zjawiska pochodzenia naturalnego jak wyładowania elektrostatyczne czy wyindukowane napięcia i pola pochodzenia burzowego,
urządzenie (system) nie powoduje zakłóceń w swojej pracy.

Środowisko elektromagnetyczne jest to miejsce użytkowania urządzenia określone poziomem i charakterem zaburzeń pochodzących od ich źródeł. Źródłami tymi mogą być obiekty emitujące fale elektromagnetyczne celowo (np. nadajniki radiowe, telewizyjne lub radiolokacyjne) lub przypadkowo (np. urządzenia AGD).

Zgodnie z zaleceniami Polskiego Komitetu Normalizacyjnego termin „zaburzenie elektromagnetyczne” oznacza przyczynę, czyli zjawisko elektromagnetyczne, które może powodować „zakłócenie”, czyli degradację pracy urządzenia^[2].

W ramach kompatybilności elektromagnetycznej rozróżnia się pojęcia emisji zaburzeń i odporności na zaburzenia. Każde pracujące urządzenie elektryczne czy elektroniczne jest źródłem tych zaburzeń o różnych poziomach i charakterze. W kompatybilności ze względu na drogę wprowadzania i emitowania zaburzenia, wyróżniamy emisje zaburzeń przewodzonych i promieniowanych oraz odporność na zaburzenia przewodzone i promieniowane.

^{[potrzebny przypis]}

Pomiar emisji promieniowanych zaburzeń elektromagnetycznych i badania odporności na pole elektromagnetyczne wykonuje się w komorze bezodbiciowej^[3] EMC.

Do badań EMC wykonywanych przez akredytowane laboratoria zalicza się m.in.:^[4]:

badania ESD - odporności na wyładowania elektrostatyczne, wg PN-EN 61000-4-2:2011
badania Burst - odporności na serie szybkich elektrycznych stanów przejściowych, wg PN-EN 61000-4-4:2013-05
badania Surge - odporności na wysokoenergetyczne udary, wg PN-EN 61000-4-5:2014-10 + A1:2018-01

Przypisy

↑ Jarosław Szóstka: Fale i anteny. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2001, s. 419. ISBN 83-206-1414-7.
↑ PN-T-01030:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna. Terminologia.
↑ ILiM, Budowa komory bezodbiowej [online] .
↑ Badania elektryczne i EMC | Signal Cert - SIGNAL CERT Sp. z o.o. [online], signalcert.pl [dostęp 2023-02-19] .

Linki zewnętrzne

Dyrektywa dotycząca EMC

[1] Jarosław Szóstka: Fale i anteny. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2001, s. 419. ISBN 83-206-1414-7.

[2] PN-T-01030:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna. Terminologia.

[3] ILiM, Budowa komory bezodbiowej [online] .

[4] Badania elektryczne i EMC | Signal Cert - SIGNAL CERT Sp. z o.o. [online], signalcert.pl [dostęp 2023-02-19] .

[1]

[2]

[3]

[4]