Kongresy panhelleńskie

Kongresy panhelleńskie – zgromadzenia przedstawicieli wszystkich polis starożytnej Grecji, stanowiące próbę polepszenia sytuacji politycznej między nimi i zainicjowania działań integracyjnych.

Pierwszy kongres

Zorganizowany w V w. p.n.e. przez Peryklesa. Uczestnicy byli podzieleni na cztery grupy geograficzne:

• Peloponez (tu postulaty kongresu spotkały się z największym poparciem)
• Tracja
• Adriatyk
• Azja Mniejsza i Wyspy (to głównie ich opór doprowadził do niepowodzenia idei propagowanych przez kongres).

Najważniejsze postulaty:

• budowa świątyń i tworzenie wokół nich amfiktionii
• ustanowienie wolności żeglugi
• ustanowienie pokoju wewnątrzgreckiego

Drugi kongres

Zorganizowany w Koryncie w latach 338-337 p.n.e. przez Filipa II Macedońskiego.

Główne idee:

• powszechne zawieszenie broni w Helladzie
• sojusz przeciwko Persji
• utworzenie Katalogu Działań zawierającego czyny i sytuacje będące podstawą do interwencji innych polis, np. próby zmiany ustroju polis czy przekształcania własności świątyń, bunty niewolnicze itp.
• ustanowienie Filipa hegemonem