Konsola (mebel)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzeźbiona konsola rokokowa

Konsola (fr. console) – charakterystyczny dla epoki baroku i rokoka mały stolik przyścienny, umieszczany zazwyczaj pod lustrem, pomiędzy oknami. Stawiano na nim np. zegar, wazon, porcelanowe figurki lub rzeźby.

Termin ten został zapożyczony, ze względu na podobieństwo kształtu i miejsca umieszczania stolików (przyścienne), z elementu architektonicznego również zwanego konsolą.

Pojawił się za panowania Ludwika XV w XVIII wieku i rozpowszechnił się w XIX wieku. Konsole miały charakterystyczne bardzo płytkie, półkoliste, drewniane lub marmurowe blaty. Wsparte były na jednej lub dwóch bogato rzeźbionych nogach, często złoconych. Współczesne konsolki spełniają podobną rolę.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Małgorzata Szubert: Leksykon rzeczy minionych i przemijających. Warszawa: Muza SA, 2003. ISBN 83-7319-138-0.
  • Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 78. ISBN 83-85001-89-1.