Konstrukcje ramowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konstrukcje ramowe - konstrukcje złożone z prętów pracujących na zginanie, połączonych ze sobą w węzłach[1] i tworzących tzw. siatkę prętów. Pręty, zazwyczaj pionowe, nazywane są słupami, a pręty, zazwyczaj poziome - ryglami. Rozróżniamy ramy płaskie i przestrzenne[2].

Ramę nazywamy płaską wtedy, gdy jej siatka prętów leży w jednej płaszczyźnie, a ponadto przekroje poprzeczne wszystkich prętów są zginane w tej płaszczyźnie (płaskie zginanie).

Przez ramę przestrzenną nazywamy taką ramę, której pręty tworzą siatkę przestrzenną. Pręty takiej ramy podlegają z reguły zginaniu przestrzennemu w dwu płaszczyznach i skręcaniu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maciej Gierszewski, Ramy, Budownictwo i Architektura Warszawa 1955
  2. Olszowski B., Radwańska M., Mechanika budowli, Politechnika Krakowska Kraków 2010, str. 17