Przejdź do zawartości

Kopiec Salve Regina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kopiec Salve Regina
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Sandomierz

Miejsce

ul. Salve Regina

Typ obiektu

kopiec

Całkowita wysokość

11 m

Data budowy

ok. VII wiek

Położenie na mapie Sandomierza
Mapa konturowa Sandomierza, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kopiec Salve Regina”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kopiec Salve Regina”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kopiec Salve Regina”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kopiec Salve Regina”
Ziemia50°40′32″N 21°43′41″E/50,675556 21,728056

Kopiec Salve Regina – wzgórze (według tradycji kopiec) położone w Sandomierzu oddalone o 1,5 km od rynku miasta. Jego średnica u podstawy wynosi około 40 m, przy wysokości ponad 11 m. Na szczycie kopca znajduje się figura z płaskorzeźbą Matki Boskiej z Dzieciątkiem[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Przeznaczenie "kopca" nie zostało jednoznacznie ustalone, jednak istnieją na ten temat różne teorie[2].

Jedna z teorii mówiła, że jest to kurhan z kultury trzcinieckiej[3]. Według innej kopiec jest identyczny genetycznie do kopców małopolskich szczególnie do kopca Krakusa i Wandy. Możliwe też jest, że wzgórze jest związane z okresem przedpiastowskim i stanowi grób wodza czy założyciela wczesnośredniowiecznej osady, którym był Sandomierz[2].

Badania archeologiczno-geologiczne prowadzone w latach 1971-1982 wykluczyły teorie mówiące o powstaniu całości kopca jako usypiska. Przeprowadzone odwierty wykazały, że większość wzgórza powstała w wyniku naturalnych procesów geologicznych - na niewielkiej głębości rozpoczynają się warstwy gleb odpowiadające ułożeniem pobliskim terenom oraz niekompatybilne z działalnością człowieka[2].

Przeprowadzone badania nie wykluczają jednak wszystkich teorii o wpływie człowieka na kształt wzgórza. W pobliżu szczytu wzgórza odkryto pochówek identyfikowany z kulturą złocką i nie wykluczono istnienia innych. Forma ostrosłupa foremnego, miejscowe nazewnictwo oraz położenie względem dawnego osadnictwa spełnia warunki dla pogańskich miejsc kultu[2].

Powstanie figury oraz napisu na wzgórzu wiązane jest z wydarzeniami konfederacji barskiej[2].

Legendy

[edytuj | edytuj kod]

Z powstaniem kopca wiąże się legenda o tatarskim najeździe na miasto, których społeczność Sandomierza doznawała często w okresie rozwoju miasta. Legenda podaje, że w trakcie napadu Tatarzy zabili 49 dominikanów, a wół klasztorny postanowił się zemścić za tą zbrodnie. Uciekł więc z obory i pobiegł za najeźdźcami. Nie mógł ich jednak dogonić, więc zatrzymując się nad Wisłą i grzebiąc we wściekłości nogami w ziemi, wyrył spory pagórek, na którym kopytem wypisał słowa „Salve Regina”, które widać do dziś[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wzgórze Salve Regina w Sandomierzu – Odkrywcza Turystyka [online], odtur.pl [dostęp 2022-07-09] (pol.).
  2. a b c d e Sandomierski „kopiec” Salve Regina w świetle wyników ostatnich badań, [w:] Andrzej Buko, Archeologia Polski, t. XXVIII, 1983, ISSN 0003-8180 (pol.).
  3. Z badań powierzchniowych na terenie miasta Sandomierza, [w:] Aleksander Gardawski, Wiadomości Archeologiczne, t. XXII, 1955, s. 92-96 [dostęp 2024-03-10] (pol.), (u A. Buko cytowane błędnie jako tom XXIII).
  4. Wzgórze Salve Regina – Powiat Sandomierski [online], www.powiat.sandomierz.pl [dostęp 2022-07-09].