Korlátka
 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
połowa XIII wieku |
| Zniszczono |
XVIII wiek |
| Pierwszy właściciel |
Mateusz Czak (?) |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
 48°34′30,9828″N 17°23′10,8528″E/48,575273 17,386348
| |
Korlátka (miejscowo też: Korlátko, dawniej węg Korlátkő) – ruina gotyckiego[1] zamku zlokalizowana w miejscowości Cerová (część Rozbehy) na Słowacji (Brezovské Karpaty - część Małych Karpat)[2]. Ruiny stoją na wysokości 435 m n.p.m.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie był to zamek strażniczy, który zbudowano w trakcie drugiej połowy XIII wieku w pobliżu ważnego szlaku handlowego, tzw. Czeskiej Drogi. Wystawili go lokalni możnowładcy, być może najpotężniejszy z nich - Mateusz Czak. Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1298 r. W roku 1394 zamek przeszedł w ręce Ścibora ze Ściborzyc, po nim zapewne władał nim jego syn Ścibor Ściborowic. Później obiekt często zmieniał właścicieli, a w czasie wojen husyckich był siedzibą rycerzy-rozbójników. Około 1444 łupieżców przepędzili mieszczanie bratysławscy. Od końca XV w. do 1772 r. był własnością rodziny Korlátskich. W 1645 r. warownię obsadziły wojska Jerzego II Rakoczego, a w 1704 r. kurucowie (Powstanie Rakoczego). W połowie XVIII wieku właściciele opuścili zamek, który później powoli niszczał[2].
Pozostałości[edytuj | edytuj kod]
Do dnia dzisiejszego z zamku pozostała część murów, obwarowań, fragmenty pałacu i wieży[2].
Wcześniejsze nazwy[edytuj | edytuj kod]
Wcześniejsze nazwy zamku to: Korlátsky hrad, Korlátko, Korlátky, Cerovský zámok, Konrádov kameň, 1324 Korlathkeu, 1399 Korlathkw, Kunradstayn, 1443 na Koratowe Kameny in Kunradi Lapide. Nazwa węgierska brzmi Korlátkó, a niemiecka - Konradstein[1].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
W pobliżu przechodzi 
żółty szlak pieszy z Jablonicy do Prievalów, ale do samego zamku nie ma oznakowanego dojścia[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Hrady.sk., Korlátka, hrad (ruina)
- ↑ a b c d O. Brandos, Malé Karpaty. Červený Kameň. Jaskyňa Driny, mapa 1:50.000 z treścią turystyczną, SHOCart, Vizovice, 2007, ISBN 978-80-7224-457-7
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szomolányi Juraj a kolektív: Malé Karpaty. Tiristický sprievodca ČSSR, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1986, s. 267;