Korwety typu Charif

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Korwety typu Khareef)
Korwety typu Charif
Ilustracja
Kraj budowy

BAE Systems

Użytkownicy

Królewska Marynarka Wojenna Omanu

Stocznia

Portsmouth

Wejście do służby

2013

Planowane okręty

3

Zbudowane okręty

3

Okręty w służbie

3

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

2660 ton

Długość

99 m

Szerokość

14,6 m

Zanurzenie

4,7 m

Prędkość

25 węzłów

Zasięg

4500 mil / 7,7 węzła

Załoga

103

Uzbrojenie

1 × 76 mm plot., 2 × 30 mm, 8 MM-40 Exocet, 12 VLS MBDA MICA

Wyposażenie lotnicze

helikopter o masie do 12 ton

Korwety typu Charif (Khareef[a]) – trzy korwety Królewskiej Marynarki Wojennej Omanu o wyporności 2660 ton, zbudowane przez BAE Systems w stoczni w Portsmouth, na podstawie kontraktu opiewającego na kwotę 400 mln funtów.

Korwety typu Charif są wariantem produkowanych przez BAE Systems „99-metrowych korwet” – średniej wielkości okrętów, zoptymalizowanych pod kątem autonomiczności, małego przekroju radarowego i niskiego poziomu szumów, stanowiących uniwersalną platformę do instalacji rozmaitych systemów uzbrojenia i wyposażenia, w zależności od potrzeb klienta[1].

Korwety mają długość 99 m, szerokość 14,6 m i zanurzenie 4,7 m; projekt kadłuba wywodzi się z wcześniejszych 90-metrowych okrętów budowanych dla marynarki brazylijskiej i tajskiej. Dziobowa część jednostki jest zaprojektowana w sposób zmniejszający odbicie radarowe. Inną cechą zmniejszającą wykrywalność okrętu jest system napędowy typu CODOE (combined diesel or electric), umożliwiający marsz z małą prędkością przy użyciu wyłącznie cichych silników elektrycznych. Okręty posiadają dwa silniki diesla MCR Propulsion o mocy 5400 kW i silniki elektryczne Rolls-Royce, napędzające śruby o zmiennym skoku. Prędkość maksymalna wynosi 25 węzłów, ekonomiczna - 7,7 węzła, przy której maksymalny zasięg wynosi 4500 Mm; autonomiczność okrętu wynosi 21 dni[2].

Korwety typu Charif mają wyposażenie pozwalające przede wszystkim na zwalczanie okrętów nawodnych i samolotów przeciwnika, oraz prowadzenie zwiadu elektronicznego. Na uzbrojenie składają się armata OTO Melara 76 mm w wersji Super Rapid na dziobie, dwa zestawy do obrony bezpośredniej 30 mm DS30M, 8 pocisków przeciwokrętowych MM-40 Exocet, 12 pocisków przeciwlotniczych MBDA MICA w wyrzutniach typu VLS; okręty mają też lądowisko, hangar i wyposażenie umożliwiające operowanie średniego śmigłowca o masie do 12 ton[2].

Większość wyposażenia elektronicznego jest produkcji koncernu Thales. Składają się nań radar kontroli powietrznej i wskazywania celów Thales Smart-S Mk 2, radar śledzenia celów Thales STIR 1.2 EO do kontroli ognia artyleryjskiego i rakietowego oraz system rozpoznania i wsparcia elektronicznego Thales Vigile 400 ESM/ELINT. Wszystkie podsystemy są zintegrowane w systemie zarządzania polem walki Thales Tacticos[2].

Wyposażenie korwet typu Charif jest zoptymalizowane pod kątem patrolowania i ochrony morskiej strefy ekonomicznej, funkcji odstraszania, zwalczania celów nawodnych i powietrznych, walki elektronicznej oraz działań poszukiwawczo-ratowniczych[2].

Zdjęcie Nazwa Numer burtowy[3] Wodowanie Przyjęcie do służby Status
„Asz-Szamich” Q40 22 lipca 2009[4] 23 czerwca 2013[5] W służbie
„Ar-Rahmani” Q41 23 lipca 2010[6] 30 października 2013[7] W służbie
„Ar-Rasich” Q42 27 czerwca 2011[8] 28 maja 2014[9] W służbie

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazwa w angielskiej transkrypcji języka arabskiego; taki zapis jest bardzo często stosowany w literaturze przedmiotu, także polskojęzycznej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Corvettes. BAE Systems. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
  2. a b c d Khareef class Ocean Patrol Vessel. Navyrecognition.com, 2013-11-08. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
  3. KHAREEF CLASS. Military Edge. (ang.).
  4. First Corvette for the Royal Navy of Oman is Launched in Portsmouth Naval Base. BAE Systems, 2009-07-22. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
  5. Top of the class handover for Oman. BAE Systems, 2013-06-23. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
  6. Oman vessel named in launching ceremony at Portsmouth Naval Base. BAE Systems, 2010-07-23. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
  7. New warship handed over to Royal Navy of Oman data = 2013-10-30. BAE Systems. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
  8. Final Oman ship named in ceremony at Portsmouth Naval Base. BAE Systems, 2011-06-27. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
  9. New Warship Handed Over To The Royal Navy Of Oman. BAE Systems, 2014-05-28. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]