Korzenianka mączna
,_to_serve_as_an_atlas_to_the_%22Handbook_of_British_Fungi%22_(Pl._492)_(9016352180).jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
korzenianka mączna |
| Nazwa systematyczna | |
| Phaeocollybia cidaris (Fr.) Romagn. Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 58: 127 (1944) [1942] | |
Korzenianka mączna (Phaeocollybia cidaris (Fr.) Romagn.) – gatunek grzybów należący do rodziny podziemniczkowatych (Hymenogastraceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phaeocollybia, Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1838 roku Elias Fries, nadając mu nazwę Agaricus cidaris. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1944 roku Henri Charles Louis Romagnesi[1].
- Agaricus cidaris Fr. 1838
- Agaricus cidaris var. minor Fr. 1878
- Hylophila cidaris (Fr.) Quél. 1886
- Naucoria cidaris (Fr.) Sacc. 1887
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 1–3,5 cm, u młodych owocników spiczasto-stożkowaty, potem bardziej rozpostarty, ale ze spiczastym garbem. Powierzchnia gładka, błyszcząca, jedwabista, śliska, początkowo cynamonowo krwistoczerwona, potem kolejno cynamonowolisia, mięsnopomarańczowa, na koniec czerwonoochrowa. W stanie suchym pomarańczowobrązowa z ciemniejszymi plamkami[4].
Wolne, gęste, szerokie, początkowo ochrowożółte, pomarańczowe lub żółtordzawobrązowe, potem pokryte czerwonymi plamkami[4].
Wysokość 2–10 cm (w tym część korzeniasta tkwiąca w ziemi na głębokość do 7 cm), grubość 2–5 mm, walcowaty, ku podstawie cieńszy, o zaostrzonej podstawie. Powierzchnia pod kapeluszem blada, niżej czerwonawobrązowa do ciemnopurpurowobrązowej[4].
Cienki, sprężysty, białawy, o mącznym zapachu[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Korzenianka mączna występuje w Europie, Ameryce Północnej, Południowej i Środkowej, Azji i Australii[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano tylko jedno stanowisko (Tatrzański Park Narodowy, 1956)[3]. W. Wojewoda proponuje uznać ją za gatunek wymarły[3]. Na Słowacji jest rzadka i zagrożona[4].
Saprotrof. Występuje na kwaśnych glebach w lasach iglastych pod sosnami i świerkami[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2019-05-12] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2019-05-12] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
- ↑ a b c d e f Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2019-05-12].