Kot norweski leśny
 Pięcioletni kot norweski leśny | |
| Kod EMS |
NFO |
|---|---|
| Kategoria |
II |
| Pochodzenie | |
| Nazwa angielska |
Norwegian Forest Cat |
| Inne nazwy |
Skaukatt, Norsk Skogkatt, Wegie |
| Masa |
kocury 6-9 kg, kotki 5-6 kg |
| Standardy rasy (według organizacji felinologicznych) | |
| CFA | |
| FIFe | |
| TICA | |
| AACE | |
| ACFA | |
| ACF | |
| CCA | |
| Punktacja za standard rasy (według FIFe) | |
| Głowa |
20 |
| Uszy |
10 |
| Oczy |
5 |
| Korpus |
25 |
| Ogon |
10 |
| Futro jakość |
25 |
| Kondycja |
5 |
| Uznane odmiany barwne | |
| Kod EMS |
NFO |
Kot norweski leśny (norw. Norsk skogkatt) – naturalna rasa kota przystosowana do życia w chłodnym klimacie.
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Pochodzenie rasy na terenach Skandynawii nie jest dokładnie określone. Jedna z teorii mówi, że przodkowie tych kotów zostali przywiezieni przez krzyżowców; inna, że przez wikingów z Wysp Brytyjskich. W latach 70. XX wieku rasa otrzymała wzorzec i została uznana przez FIFe.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Kot norweski leśny to kot duży, mocnej budowy, zaliczany do kotów półdługowłosych. Jego tylne łapy są dłuższe od przednich, co pozwala na dużą zwinność i ułatwia skoki. Posiada dwa rodzaje sierści - dłuższy wierzchni włos ościsty i krótszy, puszysty podszerstek. Okrywa taka prawie uniemożliwia przemoczenie futra. Charakterystyczną cechą kotów norweskich jest kryza wokół szyi i "portki" na tylnych nogach. Dopełnieniem "dzikiego" wyglądu są "tufki" na szczycie uszu (jak u rysia) - same uszy są przysłonięte sierścią. Głowa ma kształt trójkąta równobocznego z prostym profilem. Dorosłe kocury osiągają 6-9 kg, kotki około 5-6 kg.
Barwy futra[edytuj | edytuj kod]
Kot norweski leśny występuje w prawie wszystkich znanych odmianach kolorystycznych. Nie występują w kolorach z oznaczeniami charakterystycznymi dla syjamów, chocolate i lila. Kolor oczu zgodny z barwą futra. Futro kota norweskiego prawie wcale się nie mechaci. Wystarczy szczotkować je raz na tydzień, tylko w okresie linienia częściej.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Najlepsza jest dla niego dieta mięsna urozmaicona od czasu do czasu rybą.
Charakter[edytuj | edytuj kod]
Kot norweski jest bardzo inteligentny. Przywiązuje się do właściciela i jego domu. Może żyć z innymi zwierzętami domowymi. Jednak długie lata spędzone na wolności nauczyły go nieufności wobec obcych. Młody lubi się bawić pod warunkiem, że nikt go do niczego nie zmusza. Podobnie jest z pieszczotami, które nie powinny trwać zbyt długo. Kot ten ma zachowane silne instynkty łowcze, jest świetnym łowcą i często poluje.