Kowszeniki
55°22′39″N 26°48′48″E/55,377500 26,813333| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 55°22′39″N 26°48′48″E/55,377500 26,813333
| |
Kowszeniki (biał. Коўшанкі; ros. Ковшенки) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Dalekie.
Dawniej Kowżeniki[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[2].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie brasławskim, w gminie Widze[5][1].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 37 osób, 34 były wyznania rzymskokatolickiego a 6 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 6 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 w 10 domach zamieszkiwało 48 osób[1].
Wierni Kościoła katolickiego należeli do parafii w Widzach. Podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Widzach[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 14.
- ↑ Kowszeniki, zaścianek, powiat nowoaleksandrowski, gmina Widze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 145.
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 17.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 780.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kowszeniki, zaścianek, powiat nowoaleksandrowski, gmina Widze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 145.