Kościół Saint Severin w Paryżu

Kościół św. Seweryna w Paryżu
*Église Saint-Séverin*
	PA00088419
Państwo	Francja
Miejscowość	Paryż
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	św. Seweryna
Dane świątyni
Styl	gotyk płomienisty
	Położenie na mapie Paryża Kościół św. Seweryna w Paryżu
	Położenie na mapie Francji Kościół św. Seweryna w Paryżu
	Położenie na mapie Île-de-France Kościół św. Seweryna w Paryżu
	48°51′07″N 2°20′44″E/48,851944 2,345556
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ten artykuł od 2017-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kościół Saint Severin (św. Seweryna) w Paryżu – zabytkowy późnogotycki kościół katolicki w Dzielnicy Łacińskiej, na lewym brzegu Sekwany.

Historia

Patron kościoła, św. Seweryn, był pustelnikiem żyjącym w pobliżu znajdującej się w VI wieku na miejscu dzisiejszego kościoła kaplicy. Gdy zmarł, został w niej pochowany, jednak imponującą bazylikę zniszczyli wikingowie. Została odbudowana w XI wieku, w poważnie zmienionej formie, co czyni z kościoła św. Seweryna najstarszy tego typu obiekt na lewym brzegu Sekwany. Jego obecna forma została jednak w dużej mierze ukształtowana przez przebudowę w XV wieku, w stylu gotyku płomienistego. Po tym okresie w bryle budynku nie zachodziły większe zmiany; jedynie w XVII wieku Mansart dobudował do niego jedną kaplicę, a kuzynka Ludwika XIV sfinansowała redekorację chóru oraz zakup imponujących organów. W XIX wieku był to jeden z ulubionych kościołów polskiej emigracji w Paryżu. W 1956 roku teren kościoła i klasztoru był areną protestów przeciw wojnie w Algierii.

W kościele znajduje się dzwon z 1412 roku.

Architektura

Zespół architektoniczny kościoła i klasztoru zajmuje obszar wyznaczony ulicami Prêtres-Saint-Séverin, la Parcheminerie, Saint-Jacques i Saint-Séverin. Obiekt posiada typowe cechy późnego gotyku – bogate zdobnictwo zewnętrzne, w tym najbardziej znane gargulce, lekkość konstrukcji, przypory, sterczyny i wimpergi. Wnętrze również jest typowo gotyckie. Na uwagę zasługuje zespół witraży, w tym rzadkie w Europie zachodniej wyobrażenie Drzewa Jessego. Nawy kościoła oparte są na filarach, z których niektóre mają formę palmowych pni. Sklepienie jest krzyżowo-żebrowe.

Rola w polskiej historii

Kościół świętego Seweryna stał się w XIX wieku ulubionym miejscem nabożeństw Polaków z Wielkiej Emigracji. Spotykali się tu min. Adam Mickiewicz, Seweryn Goszczyński, Juliusz Słowacki, Józef Bem, Zygmunt Krasiński, Maurycy Mochnacki czy Fryderyk Chopin^[1].

W jednej z bocznych kaplic, w lewej nawie wisi obraz autorstwa Walentego Wańkowicza, z apelem: O PANI! KU RATUNKOWI NASZEMU POSPIESZ SIĘ, będący kopią obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej, przywieziony z Wilna i zawieszony tutaj 8 XII 1841 r. przez Andrzeja Towiańskiego, przywódcę Koła Sprawy Bożej. Przed tym obrazem zbierali się w modlitwie polscy tułacze Wielkiej Emigracji^[2].

Przypisy

↑ LeonardL. Drożdżewicz: LeonardL., O PANI! KU RATUNKOWI NASZEMU POŚPIESZ SIĘ, „Znad Wilii”, 4 (64), 2015, s. 33 .
↑ LeonardL. Drożdżewicz: LeonardL., O PANI! KU RATUNKOWI NASZEMU POŚPIESZ SIĘ, „Znad Wilii”, 4 (64), 2015, s. 33 .

[1] LeonardL. Drożdżewicz: LeonardL., O PANI! KU RATUNKOWI NASZEMU POŚPIESZ SIĘ, „Znad Wilii”, 4 (64), 2015, s. 33 .

[2] LeonardL. Drożdżewicz: LeonardL., O PANI! KU RATUNKOWI NASZEMU POŚPIESZ SIĘ, „Znad Wilii”, 4 (64), 2015, s. 33 .

[1]

[2]