Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zabrzu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zabrzu
A/211/07 z 27 czerwca 2007[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół w 2018 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Zabrze

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

NSPJ w Zabrzu-Rokitnicy

Wezwanie

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

osiem dni po Bożym Ciele

Położenie na mapie Zabrza
Mapa konturowa Zabrza, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zabrzu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zabrzu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zabrzu”
Ziemia50°21′51,46″N 18°47′45,77″E/50,364294 18,796047
Strona internetowa

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zabrzuzabytkowy kościół położony w Zabrzu-Rokitnicy przy ulicy Kardynała Stefana Wyszyńskiego 14[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1911 roku rozpoczęto budowę kościoła wg projektu architekta Ernesta Kühna. kamień węgielny poświęcono 15 października tego samego roku. koszt budowy wyniósł 206 932 marek. Uroczystość poświęcenia świątyni odbyła się rok później, 17 listopada.

Konsekracji dokonał kardynał Adolf Bertram dnia 28 października 1923 roku[3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Świątynia jest trzynawowa z wieżą i prezbiterium z półkolistą absydą w stylu późnego eklektyzmu.

Ołtarz główny[edytuj | edytuj kod]

Ołtarz główny został zbudowany w 1913 przez Georga Schreinera. Konstrukcję wykonano z drzewa świerkowego. W centrum ołtarza znajduje się figura Chrystusa, a wokół niej różne postaci. Na samej górze aniołowie trzymają wieniec i napis IHS. W mensie umieszczono relikwie św. Maurycego i św. Urszuli.

Ołtarze boczne[edytuj | edytuj kod]

Po lewej stronie znajduje się ołtarz Niepokalanego Poczęcia Maryi (z 1925, autorstwa Mathiasa Beule), a po prawej św. Józefa (z 1926, autorstwa Franza Schinka).

W tyle kościoła znajduje się kaplica Jezusa ubiczowanego z rzeźbą z 1933 autorstwa Franza Schinka i obraz nieznanego artysty z 1870[3].

Organy[edytuj | edytuj kod]

Dawniej w kościele używano fisharmonii. Organy zbudowała firma Paula Berschdorfa z Nysy za kwotę 20.750 marek. W 1928 roku były już gotowe. Instrument posiada 33 głosy, 2 manuały, trakturę pneumatyczną[5].

Dzwony[edytuj | edytuj kod]

Na wieży wiszą cztery dzwony odlane w Odlewni Dzwonów Janusza Felczyńskiego w Przemyślu w 1993 i 1994 roku. Noszą imiona: św. Józef, św. Barbara, Matka Boska i Serce Jezusa. Ważą ok. 150, 350, 700 i 1200 kg[6].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]