Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gnieźnie
 2595/A z dnia 21.06.1996[1]
| |||||||||
| kościół filialny | |||||||||
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Gniezna  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego  | |||||||||
 52°32′04,8″N 17°36′01,7″E/52,534667 17,600472
| |||||||||
Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gnieźnie – rzymskokatolicki kościół filialny, poprzednio ewangelicki i garnizonowy, z I poł. XIX w. Mieści się przy ul. Bolesława Chrobrego. Należy do parafii pw. Świętej Trójcy w Gnieźnie[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budowę rozpoczęto w 1838 r. według projektu Karla Friedricha Schinkla. Kościół został rozbudowany w latach 1896-1897 według projektu Wesnigka. Konsekrowany 25 września 1842 przez bpa Andreasa Wilhelma Freymarka, superintendenta generalnego z Poznania (służył zarówno parafii obejmującej miasto i sąsiednie wioski, jak i zborowi wojskowemu).
W okresie II Rzeczypospolitej kościół był we władaniu parafii należącej do superintendentury Gniezno Ewangelickiego Kościoła Unijnego[3].
W 1945 świątynia została przejęta przez Kościół katolicki i uzyskała wezwanie NMP Królowej Polski.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Jest to budowla w stylu arkadowym, z cegły, położona pośrodku skweru u zbiegu ulic Bolesława Chrobrego i Łubieńskiego. Wzniesiono ją na planie zbliżonym do kwadratu, z wieżą od strony ulicy i półkoliście zamkniętym prezbiterium od strony przeciwnej. Wnętrze okalają empory. Ołtarz marmurowy, nad tabernakulum obraz Matki Bożej. Posiada dwie zakrystie. Wieża czworoboczna, czterokondygnacyjna, z trójkami okien zamkniętymi półkoliście, zwieńczona ceglanym hełmem w kształcie stożka. W głównym wejściu zachowały się oryginalne drzwi ramowo-płycinowe, dekorowane płaskorzeźbami aniołów, z cytatami z Pisma Świętego w języku niemieckim.
W pobliżu znajduje się pomnik św. Wojciecha z 1997 oraz krzyż ustawiony na pamiątkę dwu tysiąclecia chrześcijaństwa.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-10-03].
- ↑ Gniezno par. pw. Świętej Trójcy – Fara. archidiecezja gnieżnieńska. [dostęp 2021-02-22].
- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 328.
- Architektura eklektyczna w województwie wielkopolskim
- Dawne kościoły protestanckie w województwie wielkopolskim
- Ewangelicki Kościół Unijny w Polsce
- Świątynie pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Królowej Polski
- Zabytkowe kościoły w Gnieźnie
- Kościoły rzymskokatolickie w Gnieźnie
- Dzieła Karla Friedricha Schinkla