Przejdź do zawartości

Kościół Santa Croce degli Armeni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Santa Croce degli Armeni
Chiesa di Santa Croce degli Armeni
Kościół filialny
Ilustracja
Jedyny fragment fasady widziany z Rio dei Ferai.
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Wenecja

Adres

Rio Terrà de le Colonne, 1059, 30124 Venezia VE, Italia

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki obrządku ormiańskiego

San Lazzaro degli Armeni

Wezwanie

Świętego Krzyża

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Santa Croce degli Armeni”
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Santa Croce degli Armeni”
Położenie na mapie Wenecji
Mapa konturowa Wenecji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Santa Croce degli Armeni”
Ziemia45°26′08,16″N 12°20′16,08″E/45,435600 12,337800
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Santa Croce degli Armeni (pol. kościół Ormian pod wezwaniem Świętego Krzyża) – ormiańskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) San Marco, dedykowany Świętemu Krzyżowi. Jest podporządkowany opactwu ojców mechitarystów z San Lazzaro degli Armeni.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Społeczność ormiańska w Wenecji osiedliła się już w XII wieku na terenie parafii San Zulian, nieopodal bazyliki św. Marka[1]. Około 1253 roku Marco Ziani, syn doży Pietra Zianiego, miał przekazać Ormianom dom na miejscu obecnego kościoła. Uczynił to jako wyraz wdzięczności za fortunę, którą zarobił w ich kraju. Budynek był wykorzystywany jako fondaco (połączenie hotelu z domem handlowym)[1]. W 1496 roku zbudowano w tym miejscu oratorium Santa Croce di Cristo (Świętego Krzyża Chrystusa)[2]. Z czasem obiekt okazał się za mały, jak na potrzeby rosnącej wspólnoty wiernych. W 1682 roku Gregorio di Girach di Mirman przekazał donację na rozbudowę świątyni[1]. W latach 1682–1688 oratorium zostało przebudowane na kościół, który odnowiono w 1703 roku. Jako potencjalni architekci wymieniani są czasami Giuseppe Sardi i Baldassare Longhena. Później niewielka ormiańska wspólnota w Wenecji zaczęła uczęszczać na nabożeństwa do klasztoru na wyspie San Lazzaro degli Armeni, a ich kościół zaprzestał działalności. Od niedawna jest ponownie użytkowany[2]. Jest podporządkowany opactwu ojców mechitarystów z San Lazzaro degli Armeni[3]. Jest otwarty w każdą ostatnią niedzielę miesiąca oraz podczas Międzynarodowego Biennale Architektury, podczas którego odbywają się wystawy współczesnej sztuki i architektury ormiańskiej[4].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Budynek kościoła, mający kształt sześcianu przykrytego półokrągłą kopułą należy architektonicznie do tradycji neobizantyńskiej[5].

Kampanila

[edytuj | edytuj kod]

Wysoka na 24 m kampanila, zwieńczona cebulastą kopułą, z dzwonami uruchamianymi ręcznie, została zbudowana razem z kościołem[2].

Wnętrze

[edytuj | edytuj kod]

Wejście do kościoła znajduje się poza Sotoportego dei Armeni[2]. Kościół ma niewielkie, jednonawowe wnętrze na planie kwadratu, bogato ozdobione intarsjowanymi marmurami i polichromowanymi stiukami, z prezbiterium i centralną kopułą w kolorze niebieskim, elementem typowym dla obiektów rytu ormiańskiego. Wyposażenie stanowią trzy ołtarze[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Insidecom: La chiesa di Santa Croce degli Armeni a Venezia. venetoinside.com. [dostęp 2019-06-01]. (wł.).
  2. ↑ a b c d Jeff Cotton: Santa Croce degli Armeni. churchesofvenice.co.uk. [dostęp 2019-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-23)]. (ang.).
  3. ↑ VeneziaMuseo: Ciexa de Santa Crose dei Armeni. veneziamuseo.it. [dostęp 2019-06-01]. (wł.).
  4. ↑ Cà dei Armeni: Cà dei Armeni: About us. cadeiarmeni.it. [dostęp 2019-06-01]. (ang.).
  5. ↑ Guido Zucchoni: Venezia: guida all'architettura. Lupatoto: Arsenale Editrice, 1993, s. 97. ISBN 978-88-7743-129-5. (wł.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Santa_Croce_degli_Armeni&oldid=74895079”