Przejdź do zawartości

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie
Zabytek: nr rej. A-63 z dnia 25.04.2001[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia NMP
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sarbinowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy Dębno
Mapa konturowa gminy Dębno, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie”
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego
Mapa konturowa powiatu myśliborskiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie”
Ziemia52°39′26,2″N 14°40′30,8″E/52,657278 14,675222

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowiekościół parafialny parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie.

Budowla neogotycka, murowana z kamieni granitowych i cegły, częściowo wykorzystuje mury ze średniowiecznej świątyni, które nie są widoczne, ponieważ kościół został całkowicie otynkowany. Od przebudowy w 1832 r. zachował obecny kształt. Kościół orientowany, salowy, na rzucie prostokąta z kwadratową, 2-kondygnacyjną wieżą z 1890-1892 przy elewacji wschodniej, zwieńczoną wysmukłym stożkowatym hełmem. Na wieży trzy dzwony z 1920 r. Trzy niewielkie kruchty na osiach elewacji południowej, północnej i zachodniej.

Wyposażenie kościoła pochodzi całkowicie z lat 1832 i 1840. Składa się ono z neobarokowego drewnianego ołtarza głównego, w którego centralnym polu umieszczono obraz z przedstawieniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, empor wspartych na kolumnach, neogotyckiej drewnianej chrzcielnicy, świecznika kandelabrowego nawiązującego do form grecko-rzymskich. Na stropie nawy korpusu malowidła z lat 70. XX w. ze scenami z Nowego Testamentu.

Usytuowany na wzniesieniu, w obrębie nawsia owalnicowej wsi. Posesja przykościelna o wielobocznym obrysie. W części zachowało się pierwotne murowane ogrodzenie i drzewostan komponowany.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół został prawdopodobnie zbudowany w XIII w. z fundacji chwarszczańskich templariuszy. Po kasacji zakonu w 1312 r., dobra templariuszy przejęli joannici. Wiadomo, że w 1405 r. świątynia pełniła funkcje parafialne. Po 1540 r., w związku z przejęciem komandorii Chwarszczany przez margrabiego Jana z Kostrzyna, kościół wchodził w skład gminy protestanckiej. W 1624 r. do nawy dobudowano wieżę. W 1758 r. podczas bitwy pod Sarbinowem, kościół uległ częściowemu zniszczeniu. W 1825 r. w miejsce starej wzniesiono nową neogotycką świątynię, w oparciu o prostokątny plan z wydzielonym wewnątrz prezbiterium i trzema bocznymi kruchtami. Przy budowie wykorzystano częściowo dawne kamienne mury, które następnie otynkowano. W 1832 r. przeprowadzono pierwszą przebudowę. Wieża zaprojektowana przez Karla Friedricha Schinkla, została na nowo wybudowana w 1892 r. po pożarze poprzedniej (spłonęła od pioruna w 1890 r.).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]