Kościół poewangelicki w Grodzisku Wielkopolskim
nr rej. 2182/A z dnia 26.02.1990 r.[1] | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Kościół poewangelicki w Grodzisku Wlkp. | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu grodziskiego | |||||||||||
Położenie na mapie gminy Grodzisk Wielkopolski | |||||||||||
Położenie na mapie Grodziska Wielkopolskiego | |||||||||||
52°13′38,30″N 16°22′02,25″E/52,227306 16,367292 | |||||||||||
Strona internetowa |
Kościół poewangelicki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa – jest budowlą neogotycką z 1905, pierwotnie świątynią ewangelicką, od 1957 katolicką.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kościół stoi na miejscu starszej budowli z 1788, którą z powodu groźby zawalenia, rozebrano pod koniec XIX w. Zaprojektował go Ludwig von Tiedemann, twórca bliźniaczego kościoła pw. Świętej Trójcy w berlińskiej dzielnicy - Lankwitz oraz kościoła św. Jerzego w Sopocie. Kamień węgielny pod budowę kościoła złożył osobiście cesarz Wilhelm II wraz z żoną Wiktorią. Ukończoną świątynię konsekrował 6 czerwca 1905 superintendent Johannes Hesekiel. Podczas I wojny światowej dwa z trzech dzwonów zostały zarekwirowane, na ich miejsce w 1939 odlano nowe instrumenty z odlewni w Stoczni Gdańskiej, które podczas II wojny światowej podzieliły los poprzedników[2].
Świątynia do 1945 służyła zborowi protestanckiemu. W następnych latach budynek pełnił funkcję magazynu[2], w 1957 został przekazany parafii katolickiej. Uroczyste poświęcenie kościoła, który otrzymał wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa, odbyło się 30 października 1960. Od 15 kwietnia 1980 jest siedzibą odrębnej parafii.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Kościół zbudowany z cegły, z kamiennym cokołem i dużą częścią fasady, w którą wtopiono wieżę - dołem kwadratową, wyżej ośmioboczną, ze stożkowym hełmem, krytym dachówką. Wieża ma wysokość 37 metrów, a pod hełmem zdobi ją czterotarczowy zegar. Nad wejściem znajduje się efektowna mozaika z postacią Chrystusa, a pod nią fryz ze scenami z jego życia (rzeźbił ją A. Boche). Wnętrze poprzecznie usytuowanej nawy nakryto drewnianym pseudosklepieniem kolebkowo-krzyżowym.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2010-05-06] .
- ↑ a b Cesarskim okiem na kościół ewangelicki w Grodzisku - Grodzisk Wielkopolski | PGO24 [online], 15 sierpnia 2018 [dostęp 2024-05-10] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ligia i Bogdan Michalak: Kościół i Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Grodzisku Wielkopolskim, Grodzisk-Poznań, 2004. ISBN 83-915121-2-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zabytkowe kościoły w Grodzisku Wielkopolskim
- Świątynie pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa
- Dawne kościoły protestanckie w województwie wielkopolskim
- Architektura neogotycka w województwie wielkopolskim
- Kościoły rzymskokatolickie w Grodzisku Wielkopolskim
- Budynki w Polsce oddane do użytku w 1905