Przejdź do zawartości

Krążowniki typu Infanta Maria Teresa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krążowniki typu Infanta Maria Teresa
Ilustracja
Krążownik "Infanta Maria Teresa", ok. 1895
Kraj budowy

 Hiszpania

Użytkownicy

 Armada Española

Stocznia

Bilbao

Wejście do służby

1893

Wycofanie

1898

Zbudowane okręty

3

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

6890 ton

Długość

110,94 m

Szerokość

19,87 m

Zanurzenie

6,58 m

Napęd

2 maszyny parowe VTE, moc: 13 700 KM, 2 śruby

Prędkość

20,2 węzłów

Zasięg

9700 mil morskich przy prędkości 10 w.
zapas paliwa: 1050 ton węgla

Załoga

484 ludzi

Uzbrojenie

2 działa 280 mm (2xI)
10 dział 140 mm (10xI)
8 dział 57 mm (8xI)
8 działek 37 mm
2 km 22 mm
8 wt - szczegóły w tekście

Krążowniki typu Infanta Maria Teresa – seria trzech hiszpańskich krążowników pancernych: "Infanta Maria Teresa", "Vizcaya" i "Almirante Oquendo". Zbudowano je w Hiszpanii w Bilbao, weszły do służby w marynarce hiszpańskiej w 1893 roku. Zostały utracone w wojnie amerykańsko-hiszpańskiej w 1898.

Budowę okrętów zamówiono w czerwcu 1889[1]. Były to średniej wielkości krążowniki pancerne, w niektórych publikacjach określane błędnie jako krążowniki pancernopokładowe z uwagi na mało rozległy pancerz burtowy. Ogólnie poziom ochrony okrętów był słaby - burty były chronione jedynie przez gruby, lecz wąski pas pancerny w rejonie linii wodnej, na ok. 2/3 długości kadłuba, obejmujący śródokręcie (większa część dość wysokich burt nie była wobec tego chroniona w żaden sposób). Nad pasem był płaski pokład pancerny, zakrzywiony w dół na dziobie i rufie (poza pasem pancernym)[1]. Ponadto opancerzona była artyleria głównego kalibru umieszczona w dwóch zakrytych barbetach[2] oraz wieża dowodzenia(inne języki). Słabością okrętów była także nie najlepsza jakość artylerii systemu Hontoria. Podczas wojny amerykańsko-hiszpańskiej okręty te miały nieoczyszczone dna z obrastających je organizmów, co spowodowało znaczny spadek ich prędkości[3].

Nazwa położenie stępki wodowanie wejście do służby los
Infanta Maria Teresa 1889 30. 08. 1890 1893 zatopiony 3.7.1898
Vizcaya 1889 08. 07. 1891 1893 zatopiony 3.7.1898
Almirante Oquendo styczeń 1889 04. 10. 1891 1893 zatopiony 3.7.1898

Zarys służby

[edytuj | edytuj kod]

Na początku 1898 roku "Vizcaya" odbył kurtuazyjną wizytę w Nowym Jorku, po czym powrócił do Hiszpanii. Wszystkie trzy okręty weszły następnie w skład eskadry kontradmirał Cervery wysłanej w kwietniu 1898 z Hiszpanii na Kubę w obliczu rysującego się konfliktu Hiszpanii ze Stanami Zjednoczonymi. "Infanta Maria Teresa" była okrętem flagowym eskadry. Dowódcą "Infanta Maria Teresa" był Victor Concas, dowódcą "Vizcaya" -Don Antonio Eulate, a dowódcą "Almirante Oquendo" był kapitan Lagaza.

29 maja 1898 eskadra została zablokowana przez siły amerykańskie w porcie Santiago de Cuba. Podczas próby przedarcia się przez blokadę 3 lipca 1898, doszło do bitwy pod Santiago de Cuba, w której wszystkie trzy okręty typu Infanta Maria Teresa zostały zatopione na płytkiej wodzie u wybrzeży Kuby na skutek ostrzału artyleryjskiego amerykańskich okrętów.

Amerykanie próbowali następnie podnieść okręt "Infanta Maria Teresa" i wcielić do swojej marynarki, lecz zatonął on przy próbie holowania.

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Uzbrojenie:

  • 2 działa kalibru 280 mm Hontoria 28 cm/35 Model 1883, długość lufy L/35 kalibrów (w 2 zakrytych barbetach na dziobie i rufie, 2xI)
  • 10 dział kalibru 140 mm Hontoria (w stanowiskach na burtach)
  • 8 dział kalibru 57 mm Hotchkiss (lub Nordenfelt)[4]
  • 8 dział rewolwerowych kalibru 37 mm[5]
  • 2 karabiny maszynowe 22 mm Nordenfelt[6]
  • 2 działa desantowe 70 mm[3]
  • 8 wyrzutni torpedowych
Schemat opancerzenia okrętów (pancerz zaciemniony)

Opancerzenie[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Conway's...
  2. a b Grubość pancerza barbet: 229 mm według Conway's..., 250 mm według Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya
  3. a b c Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya
  4. 8 dział 57 mm według Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya. Według Conway's - 8 dział 76 mm (12 pdr).
  5. 8 dział rewolwerowych 37 mm Hotchkiss według Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya. Według Conway's, 10 dział rewolwerowych Hotchkissa 47 mm (3 pdr).
  6. 2 km-y Nordenfeld według Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya. Według Conway's, 8 km-ów Nordeneflt i km-y Maxim.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • (ang.) Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway's All The World's Fighting Ships 1880-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979, s. 382. ISBN 978-0-85177-133-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]