Krakowska Spółka Wydawnicza
Krakowska Spółka Wydawnicza – przedwojenne wydawnictwo książkowe, mające siedzibę w Krakowie.
Wydawnictwo powstało z inicjatywy środowiska krakowskich konserwatystów skupionych wokół dziennika „Czas”, w tym grupy wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego (Karol Estreicher i Tadeusz Sinko) i osób związanych z wojennym Centralnym Biurem Wydawnictw Naczelnego Komitetu Narodowego (Stanisław Kot). Dyrektorem wydawnictwa został Adam Muszyński, a wicedyrektorem, polonista Kazimierz Giebułtowski[1][2].
Wydawnictwo zapoczątkowało wydawanie serii Biblioteka Narodowa w 1919 roku (od 1933 seria była wydawana przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich)[1][2]. Wydawnictwo było znane z wydawania tej serii, w której ukazywały się pozycje znanych pisarzy polskich i obcych, z charakterystyczną białą okładką, w kieszonkowym formacie i w przystępnej cenie[1].
Wydawnictwo zapewniało też autorom wysokie honoraria[2].
W okresie uznanym za szczytowy (1924), wydawnictwo opublikowało 21 nowych tytułów. Wydawnictwo zaczęło ponosić straty na początku lat 30. i zbankrutowało w 1933[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Krakowska Spółka Wydawnicza [online], Rynek książki / Magazyn Literacki KSIĄŻKI 9/2019 [dostęp 2024-08-14] (pol.).
- ↑ a b c d Jakub Niedźwiedź, Stanisław Kot. Twórca serii wydawniczej „Biblioteka Narodowa”, 2001, ISBN 978-83-233-1519-3 [dostęp 2024-08-14].