Krantor z Soloj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krantor z Soloj na Cyprze (gr. Κράντωρ IV/III wiek p.n.e.) – grecki filozof, uczeń Ksenokratesa i Polemona.[1] Przyjaźnił się z Kratesem i Arkesilaosem, któremu miał pozostawić swój majątek.

Autor komentarzy do Platona i pamiętników, głównie o tematyce etycznej. Żadne z jego dzieł nie zachowało się do naszych czasów, mimo że miały one objętość 30 000 wierszy.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mała encyklopedia kultury antycznej, wyd. PWN, Warszawa 1968.
  2. Diogenes Laertios Żywoty i poglądy słynnych filozofów, PWN, 1984 ISBN 83-01-02092-X s. 225.