Kriobiologia
.jpg)
Kriobiologia (krio "zimno" + łac. bíos "życie", lógos "nauka")[1] – nauka zajmująca się badaniem wpływu niskich temperatur (rzędu nawet do −269 °C[2]) na organizmy[1][3]. W takich warunkach następuje zwolnienie (czasem znaczne) procesów życiowych. Kriobiologia skupia się głównie na badaniu oddziaływania chłodu na fizjologię, morfologię i anatomię organizmów[2].
Inspiracją dla rozwoju tej nauki może być to, iż wiele organizmów jest odpornych na bardzo niskie temperatury i żyje na śniegu i lodowcach, np. niektóre glony (zawłotnia śnieżna, rafidoneria tatrzańska), grzyby mikroskopijne z rodzaju Chionoster czy niektóre zwierzęta (owady, wrotki i nicienie)[2].
Kriobiologia znajduje szerokie zastosowanie w medycynie (zamrażanie szpiku kostnego lub innych tkanek do przeszczepu) i weterynarii (magazynowanie nasienia buhajów w celu późniejszego sztucznego unasienienia). Wykorzystywany do tych celów materiał biologiczny przechowywany jest w specjalnych płynach, które zapobiegają tworzeniu się kryształków lodu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Encyklopedia WIEM.pl: kriobiologia. [dostęp 2013-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-02)].
- ↑ a b c d Ekologia.pl: kriobiologia. [dostęp 2013-07-12].
- ↑ Słownik języka polskiego PWN: Kriobiologia. [dostęp 2013-07-12].
