Kruchomięsak ciemniejący
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
kruchomięsak ciemniejący |
| Nazwa systematyczna | |
| Parmastomyces mollissimus (Maire) Pouzar Česká Mykologie 38(4): 203 (1984) | |
Kruchomięsak ciemniejący (Parmastomyces mollissimus (Maire) Pouzar) – gatunek grzybów z rodziny pniarkowatych (Fomitopsidaceae).
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Fomitopsis, Fomitopsidaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1945 r. René Charles Maire, nadając mu nazwę Tyromyces mollissimus. W 1984 r. Zdeněk Pouzar przeniósł go do rodzaju Parmastomyces[1]. Synonimy[2]:
- Parmastomyces transmutans (Overh.) Ryvarden & Gilb. 1984
- Polyporus subcartilagineus Overh. 1941
- Polyporus transmutans Overh. 1952
- Tyromyces mollissimus Maire 1945
- Tyromyces subcartilagineus Overh. ex Domański 1965
- Tyromyces transmutans (Overh.) J. Lowe 1975
Stanisław Domański w 1965 r. podał polską nazwę białak Krawcewa, Władysław Wojewoda w 2003 r. zmienił ją na kruchomięsak ciemniejący (dla synonimu Parmastomyces transmutans)[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Początkowo rozpostarty, potem tworzący guzowate pseudokapelusze. Kontekst miękki, czerwonobrązowy. Powierzchnia hymenialna czysto biała, bardzo szybko brązowiejąca po dotknięciu. Zapach nieprzyjemny[4].
Strzępki ze sprzążkami na przegrodach. Bazydiospory o wymiarach 4,5–6 × 2,5–3 μm, w odczynniku Melzera dekstrynoidalne[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji[5]. W Polsce do 2003 r. znane było tylko jedno stanowisko, podane przez S. Domańskiego w 1967 r. w Puszczy Białowieskiej[6], w późniejszych latach podano wiele następnych stanowisk[6]. Na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ma status gatunku narażonego, który w najbliższej przyszłości zapewne przesunie się do kategorii wymierających, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[7].
Nadrzewny grzyb poliporoidalny[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-17].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-17].
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 490, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c Patrice Tanchaud, Parmastomyces mollissimus (R. Maire)Pouzar [online], 2016 [dostęp 2024-01-17].
- ↑ Występowanie Parmastomyces mollissimus na świecie (mapa) [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-17].
- ↑ a b Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, s. 67, ISBN 83-89648-38-5.