Przejdź do zawartości

Kruchy Komin

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kruchy Komin
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Skałki Siekierczyńskie, Siekierczyna

Właściciel

prywatny

Długość

15 m

Deniwelacja

10

Wysokość otworów

350 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku północy

Kod

K.Pr-02.07

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kruchy Komin”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kruchy Komin”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kruchy Komin”
Położenie na mapie gminy Ciężkowice
Mapa konturowa gminy Ciężkowice, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kruchy Komin”
Ziemia49°45′31″N 20°52′14″E/49,758694 20,870611
Strona internetowa

Kruchy Komin – jaskinia w Skałkach Siekierczyńskich we wsi Siekierczyna w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Ciężkowice[1]. Skały te znajdują się na porośniętych lasem północnych zboczach opadających do doliny Siekierczanki nieco powyżej szkoły[1]. Obok skał prowadzi ścieżka edukacyjna „Przez Wieprzek” znakowana zielonym liściem klonu[2]. Jest to obszar Pogórza Rożnowskiego będącego częścią Pogórza Środkowobeskidzkiego[3].

Schronisko Złoty Komin znajduje się w środkowej skale w kształcie kazalnicy, która przecięta jest dwoma pionowymi kominami. Jest to Złoty Komin (lewy) i Kruchy Komin (prawy). Obok skały z kominami zamontowano tablicę ścieżki dydaktycznej z opisem i zdjęciami[2].

Jaskinia Kruchy Komin ma jeden otwór dolny, u północnej podstawy skały, oraz dwa otwory górne. Jej zwiedzanie jest trudne i wymaga wspinaczki (V w skali polskiej), ponadto jej dolna część jest ciasna. Za otworem dolnym znajduje się stromo wznosząca się szczelina o szerokości od 20 do 50 cm i wysokości do 8 m. W połowie długości ostro zmienia kierunek na południowo-zachodni i po 3 m kończy się w zawalisku. W jaskini znajdują się dwa zaklinowane głazy, które tworzą dwa piętra połączone z sobą kominami. Jeden z nich, o długości 4,5 m wychodzi na górnej powierzchni skały otworem, drugi ma długość 2,8 m i kończy się ślepo. Górne piętro jaskini ma długość 6 m, szerokość do 3 m i wysokość do 0,7 m. Na górną powierzchnię wyprowadza z niego kominek o wysokości 1,5 m[1].

Jaskinia wytworzyła się wzdłuż płaszczyzn spękań ciosowych w piaskowcu ciężkowickim wskutek grawitacyjnego osiadania jego ławic, oraz przy udziale erozji wietrzeniowej. Na jej dnie znajduje się gruz, a miejscami także gleba i liście. Częściowo oświetla ją rozproszone światło słoneczne, ale partie między górnymi otworami są ciemne. W całości poddana jest oddziaływaniom czynników środowiska zewnętrznego. W otworach i w ich pobliżu rozwijają się porosty, mchy i paprocie, w głębi grzyby[1].

Faunę reprezentują liczne pajęczaki, chrząszcze i motyle. Jaskinię odkryli P. Baczyński i T. Mleczek ze Speleoklubu Dębickiego latem 1966 roku. We wrześniu tego roku zinwentaryzował ją T. Mleczek. On też opracował jej plan[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Tomasz Mleczek, Jaskinia Kruchy Komin, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-04-25].
  2. ↑ a b Na podstawie tablicy ścieżki edukacyjnej.
  3. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kruchy_Komin&oldid=69857823”