Krzyżowanie wsteczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krzyżowanie wsteczne (ang. backcrossing) – metoda stosowana w genetyce oraz w hodowli roślin i zwierząt polegająca na krzyżowaniu heterozygotycznego potomka (F1, F2, .. Fn) z jedną z homozygotycznych form rodzicielskich (P). Efektem krzyżowania wstecznego jest krzyżówka genetyczna zwana pokoleniem wstecznym (BC).

Np. krzyżując formy rodzicielskie otrzymuje się heterozygotycznego mieszańca-F1, który następnie w wyniku krzyżowania wstecznego z jedną z form rodzicielskich daje pierwsze pokolenie wsteczne. Jeśli do takiej krzyżówki użyta zostanie forma rodzicielska, która jest homozygotą recesywną, to taką krzyżówkę nazywamy krzyżówką testową.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Dzięki tej metodzie hodowli można wprowadzić określony gen jednej formy rodzicielskiej na tło genetyczne formy drugiej. Krzyżowanie wsteczne stosuje się w hodowli odmian wieloliniowych i w hodowli heterozyjnej, np. w celu uzyskania odmian dziedzicznie odpornych na patogeny wykorzystujących zarówno odporność bierną (oporność), jak i czynną. Krzyżowanie wsteczne pozwala na:

  • wprowadzenie cech determinowanych genami dominującymi
  • wprowadzenie cech determinowanych genami recesywnymi