Krzysztof (kanonik kamieński)
| kanonik kamieński; prepozyt kolegiaty ostrowieckiej; archidiakon uznamski, dymiński i trzebusicki | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data urodzenia |
najp. przed 1488 |
| Data śmierci |
zap. 1521 |
| Ojciec | |
| Matka |
NN (konkubina) |
Krzysztof (ur. najp. przed 1488, zm. zap. 1521[1]) – kanonik kamieński, archidiakon uznamski, dymiński i trzebusicki; nieślubny syn Bogusława X Wielkiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Imię otrzymał najprawdopodobniej po przyjacielu swego ojca, Krzysztofie von Polentz[2]. W styczniu 1498 Krzysztof (Christoferus de Pomerania) otrzymał zgodę od papieża Aleksandra VI przywilej obsadzania prepozytur kolegiackich w księstwie swego ojca[a]. W tym samym roku otrzymał prepozyturę w kościele kolegiackim NMP w Szczecinie. 3 maja tego roku został immatrykulowany na uniwersytecie w Greifswaldzie[3]. W 1501 ojciec nadał mu prepozyturę w kościele św. Mikołaja w Greifswaldzie (w 1510 również za wstawiennictwem ojca Krzysztof został tamże wikarym kościoła św. Ducha). W 1508 został archidiakonem uznamskim, w 1516 prepozytem kolegiaty ostrowieckiej, a następnie archidiakonem dymińskim i trzebusickim (od 1518). Piastował również inne funkcje kościelne. Pod koniec życia uzyskał m.in. probostwo w Kasnevitz i Garz na Rugii[4]. Zmarł najprawdopodobniej w 1521[5][3].
Genealogia[edytuj | edytuj kod]
| Eryk II ur. w okr. 1418–1425 lub pózn. zm. 5 VII 1474 |
Zofia ur. ok. 1434 zm. 24 VIII 1497 |
NN ur. ? zm. ? |
NN ur. ? zm. ? | ||||||||||
| Bogusław X ur. 28 lub 29 V 1454 zm. 5 X 1523 |
NN (konkubina) ur. ? zm. ? |
||||||||||||
| Krzysztof (ur. najp. przed 1488, zm. zap. 1521) |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W jednym, znanym w historiografii dokumentów – Krzysztof został określony jako syn księcia Bogusława X. Informacje pochodzą z publikacji J.C. Oerlichsa, Das gepriesene Andenken der pommerschen Herzoge, Berlin 1763, s. 98.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rok zgonu wyznacza fakt, że w 1521 jego beneficja przechodzą na Hipolita von Steinwehr, jednak według E. Rymara śmierć Krzysztofa nie musiała być przyczyną przejścia beneficjów na inną osobę. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 428.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 427–428.
- ↑ a b J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 275.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 427.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 428.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica, 2005, ISBN 83-87879-50-9, OCLC 69296056.
- Szymański J.W., Książęcy ród Gryfitów, Goleniów – Kielce 2006, ISBN 83-7273-224-8.