Krążowniki typu Infanta Maria Teresa
 Krążownik "Infanta Maria Teresa", ok. 1895 | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie | |
| Zbudowane okręty |
3 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
6890 ton |
| Długość |
110,94 m |
| Szerokość |
19,87 m |
| Zanurzenie |
6,58 m |
| Napęd |
2 maszyny parowe VTE, moc: 13 700 KM, 2 śruby |
| Prędkość |
20,2 węzłów |
| Zasięg |
9700 mil morskich przy prędkości 10 w. |
| Załoga |
484 ludzi |
| Uzbrojenie |
2 działa 280 mm (2xI) |
Krążowniki typu Infanta Maria Teresa – seria trzech hiszpańskich krążowników pancernych: "Infanta Maria Teresa", "Vizcaya" i "Almirante Oquendo". Zbudowano je w Hiszpanii w Bilbao, weszły do służby w marynarce hiszpańskiej w 1893 roku. Zostały utracone w wojnie amerykańsko-hiszpańskiej w 1898.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Budowę okrętów zamówiono w czerwcu 1889[1]. Były to średniej wielkości krążowniki pancerne, w niektórych publikacjach określane błędnie jako krążowniki pancernopokładowe z uwagi na mało rozległy pancerz burtowy. Ogólnie poziom ochrony okrętów był słaby - burty były chronione jedynie przez gruby, lecz wąski pas pancerny w rejonie linii wodnej, na ok. 2/3 długości kadłuba, obejmujący śródokręcie (większa część dość wysokich burt nie była wobec tego chroniona w żaden sposób). Nad pasem był płaski pokład pancerny, zakrzywiony w dół na dziobie i rufie (poza pasem pancernym)[1]. Ponadto opancerzona była artyleria głównego kalibru umieszczona w dwóch zakrytych barbetach[2] oraz wieża dowodzenia. Słabością okrętów była także nie najlepsza jakość artylerii systemu Hontoria. Podczas wojny amerykańsko-hiszpańskiej okręty te miały nieoczyszczone dna z obrastających je organizmów, co spowodowało znaczny spadek ich prędkości[3].
| Nazwa | położenie stępki | wodowanie | wejście do służby | los |
|---|---|---|---|---|
| Infanta Maria Teresa | 1889 | 30. 08. 1890 | 1893 | zatopiony 3.7.1898 |
| Vizcaya | 1889 | 08. 07. 1891 | 1893 | zatopiony 3.7.1898 |
| Almirante Oquendo | styczeń 1889 | 04. 10. 1891 | 1893 | zatopiony 3.7.1898 |
Zarys służby[edytuj | edytuj kod]
Na początku 1898 roku "Vizcaya" odbył kurtuazyjną wizytę w Nowym Jorku, po czym powrócił do Hiszpanii. Wszystkie trzy okręty weszły następnie w skład eskadry kontradmirał Cervery wysłanej w kwietniu 1898 z Hiszpanii na Kubę w obliczu rysującego się konfliktu Hiszpanii ze Stanami Zjednoczonymi. "Infanta Maria Teresa" była okrętem flagowym eskadry. Dowódcą "Infanta Maria Teresa" był Victor Concas, dowódcą "Vizcaya" -Don Antonio Eulate, a dowódcą "Almirante Oquendo" był kapitan Lagaza.
29 maja 1898 eskadra została zablokowana przez siły amerykańskie w porcie Santiago de Cuba. Podczas próby przedarcia się przez blokadę 3 lipca 1898, doszło do bitwy pod Santiago de Cuba, w której wszystkie trzy okręty typu Infanta Maria Teresa zostały zatopione na płytkiej wodzie u wybrzeży Kuby na skutek ostrzału artyleryjskiego amerykańskich okrętów.
Amerykanie próbowali następnie podnieść okręt "Infanta Maria Teresa" i wcielić do swojej marynarki, lecz zatonął on przy próbie holowania.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Uzbrojenie:
- 2 działa kalibru 280 mm Hontoria 28 cm/35 Model 1883, długość lufy L/35 kalibrów (w 2 zakrytych barbetach na dziobie i rufie, 2xI)
- 10 dział kalibru 140 mm Hontoria (w stanowiskach na burtach)
- 8 dział kalibru 57 mm Hotchkiss (lub Nordenfelt)[4]
- 8 dział rewolwerowych kalibru 37 mm[5]
- 2 karabiny maszynowe 22 mm Nordenfelt[6]
- 2 działa desantowe 70 mm[3]
- 8 wyrzutni torpedowych
Opancerzenie[1]:
- burty - pas 305-254 mm (pancerz compound[3])
- pokład pancerny - 50-76 mm
- barbety artylerii głównej - 229 mm[2]
- wieża dowodzenia - 305 mm
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Conway's...
- ↑ a b Grubość pancerza barbet: 229 mm według Conway's..., 250 mm według Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya
- ↑ a b c Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya
- ↑ 8 dział 57 mm według Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya. Według Conway's - 8 dział 76 mm (12 pdr).
- ↑ 8 dział rewolwerowych 37 mm Hotchkiss według Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya. Według Conway's, 10 dział rewolwerowych Hotchkissa 47 mm (3 pdr).
- ↑ 2 km-y Nordenfeld według Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya. Według Conway's, 8 km-ów Nordeneflt i km-y Maxim.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (ang.) Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway's All The World's Fighting Ships 1880-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979, s. 382. ISBN 978-0-85177-133-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Patrick McSherry: Cruiser Vizcaya w serwisie The Spanish American War Centennial Website!