Książka skarg i wniosków
Książka skarg i wniosków (także książka skarg i zażaleń) – stanowiła w Polsce Ludowej obowiązkowe wyposażenie uspołecznionych placówek handlu detalicznego, gastronomicznych i usługowych, które powinno znajdować się w widocznym i swobodnie dostępnym miejscu[1]. Każda osoba, która zamierzała skorzystać z książki, miała prawo otrzymać ją na żądanie[2]. Po raz pierwszy wprowadzone zostały w 1954 roku uchwałą Rady Państwa i Rady Ministrów z 14 grudnia 1950 roku „w sprawie rozpatrywania i załatwiania odwołań, listów i zażaleń ludności oraz krytyki prasowej”[3]. Zarządzeniem Ministra Kolei z 6 lipca 1951 ustalono prowadzenie książki zażaleń na stacjach kolei państwowych[4]. Rolę strażnika jakości pełnić miały prezydia rad narodowych.
Książki te były w praktyce zeszytami przywiązanymi sznurkiem, do których były wpisywane skargi, zażalenia, a także pochwały klientów sklepów i zakładów usługowych. Duża liczba krytycznych wpisów groziła naganą, potrąceniem premii, a nawet dyscyplinarnym przesunięciem na inne stanowisko.
Książki skarg i wniosków zachowały się obecnie jedynie w prywatnych zbiorach. Nie było obowiązku ich magazynowania w archiwach państwowych czy zakładowych.
W kulturze[edytuj | edytuj kod]
- Książka skarg i wniosków – film dokumentalny z 2000[5]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 sierpnia 1980 r. w sprawie książek skarg i wniosków w placówkach handlowych, gastronomicznych i usługowych (Dz.U. z 1980 r. nr 19, poz. 69)
- ↑ Zarządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 20 grudnia 1960 r. w sprawie książek do wpisywania skarg i wniosków w uspołecznionych placówkach handlu detalicznego i przemysłu gastronomicznego (M.P. 1960 nr 95 poz. 420)
- ↑ Klient życzy sobie maślankę bez much. Express Bydgoski. [dostęp 2011-06-05].
- ↑ Zarządzenie Ministra Kolei z dnia 6 lipca 1951 r. w sprawie prowadzenia książek zażaleń na stacjach kolei państwowych (M.P. z 1951 r. nr 70, poz. 912)
- ↑ Książka skarg i wniosków w bazie filmpolski.pl
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Uchwała nr 151 Rady Ministrów z dnia 30 lipca 1971 r. w sprawie organizacji przyjmowania, rozpatrywania i załatwiania skarg i wniosków (M.P. z 1971 r. nr 41, poz. 260)
- Zarządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 1 września 1971 r. w sprawie książek skarg i wniosków w uspołecznionych placówkach handlu detalicznego i przemysłu gastronomicznego (M.P. z 1971 r. nr 47, poz. 305)