Księgowość uproszczona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Księgowość uproszczonaksięgowość prowadzona przez osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, u których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro. Powyżej tej granicy, a w przypadku spółek kapitałowych, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego, bez względu na przychody, obowiązuje prowadzenie ksiąg handlowych (tzw. pełna księgowość).[potrzebny przypis]

Formy uproszczonej księgowości[edytuj | edytuj kod]

  1. Karta podatkowa
  2. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
  3. Podatkowa księga przychodów i rozchodów

Zalety i wady uproszczonej księgowości[edytuj | edytuj kod]

Zalety:

  • mało kosztowna forma księgowości
  • łatwa w prowadzeniu
  • monitorowanie zdarzeń gospodarczych firmy, jakie miały miejsce w przedsiębiorstwie
  • alternatywa prowadzenia systemu księgowego z wykorzystaniem programu księgowego lub księgowości online

Wady:

  • dostępna wyłącznie dla wybranych podmiotów gospodarczych
  • brak możliwości dokonywania szerszych analiz ekonomicznych
  • samodzielne prowadzenie księgowości wymaga znajomości aktualnych regulacji prawnych
  • pełna odpowiedzialność prawna za błędy w zdarzeniach gospodarczych
  • ograniczany zakres kategorii, który jest przyczyną niejasności w przypadku konieczności ewidencji nietypowych informacji

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]