Kulbaki (obwód kurski)

Kulbaki
Кульбаки
	wieś (trb. sieło)
Państwo	Rosja
Obwód	kurski
Populacja (2010); • liczba ludności	; 766
Nr kierunkowy	+7 47132
Kod pocztowy	307462
	Położenie na mapie obwodu kurskiego Kulbaki
	Położenie na mapie Rosji Kulbaki
	51°14′51″N 34°46′42″E/51,247500 34,778333

Kulbaki (ros. Кульбаки) – wieś (ros. село, trb. sieło) w zachodniej Rosji, centrum administracyjne sielsowietu kulbakińskiego w rejonie głuszkowskim obwodu kurskiego.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość położona jest nad lewym brzegiem rzeki Siniak, 15 km od centrum administracyjnego rejonu (Głuszkowo), 111 km od Kurska^[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie nazwy wsi nie jest znane, ale istnieje legenda tłumacząca jej powstanie. Dawno temu przez wieś przejeżdżał jeździec pytający ludzi o kulbaczi – nikt nie wiedział, co to jest, ale on wyjaśnij im, że chodzi o uprząż dla konia. Szybko ją otrzymał, a wieś zyskała nazwę.

Wieś Kulbaki została założona w latach osiemdziesiątych XVII wieku. Wchodziła w skład ujezdu białopolskiego w guberni charkowskiej.

W lutym roku 1705 rozpoczęto budowę cerkwi.

W 1722 roku przeprowadzono spis ludności, stąd wiadomo, że wieś była własnością Iwana Matwiejewicza Dubrowskiego i że do niego należała także fabryka sukna w Głuszkowie.

Po kilku dekadach wieś weszła w skład kulbakińskiego wołostu w ujezdzie rylskim.

W roku 1897 około 95 proc. mieszkańców wsi była analfabetami.

W 1929 w Kulbakach powstało sześć kołchozów: „Nowoje ziemledielije” (pol. Nowe Rolnictwo), „Trietij Intiernacionał” (Trzecia Międzynarodówka), „Nowyj Byt” (Nowe Życie), „Krasnyj Putiłowiec”, „Wtoraja Piatiletka” (Drugi Plan Pięcioletni), „Krasnyj Oktiabr” (Czerwony Październik), a w 1937 r. – budynek szkoły średniej.

W 1941 roku hitlerowcy niemal zrównali wieś z ziemią: szkoła i inne budynki użyteczności publicznej, najlepsze domy – przestały istnieć, kołchozy ograbiono. Wieś została wyzwolona z rąk faszystów w 1943 r. W czasie całej drugiej wojny światowej zginęło 406 mieszkańców Kulbaków.

W roku 1950 założono jeden duży kołchoz „Imieni Lenina”. W latach 1961–1979 na jego terenie powstała szkoła średnia dla 640 uczniów, 3 kluby, 2 biblioteki, sklepy. W 1997 r. kołchoz przemianowano na DSO „Kulbaki”^[5].