Kumak włoski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kumak włoski
Bombina pachypus[1]
(Bonaparte, 1838)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

kumakowate

Rodzaj

Bombina

Gatunek

kumak włoski

Synonimy
  • Bombinator pachypus Bonaparte, 1838[2]
  • Bombina variegata pachypus (Bonaparte, 1838)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)

Zasięg występowania
Mapa występowania

     kumak górski

     kumak włoski

Kumak włoski[3] (Bombina pachypus) – gatunek (lub podgatunek) płaza bezogonowego występujący endemicznie we Włoszech na wysokościach 20–1700 m n.p.m. Uznawany jest przez niektórych badaczy za podgatunek kumaka górskiego (Bombina variegata), którego przypomina z wyglądu. Rozmnaża się od maja do września w okresowych zbiornikach wodnych. Gatunek zagrożony w związku ze znacznym spadkiem rozmiarów populacji.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten uznawany jest przez niektórych badaczy za podgatunek kumaka górskiego (Bombina variegata)[4], do którego podobny jest z wyglądu. Grzbiet ma kolor od jasnobrązowego do ciemnoszarego i pokryty jest guzkami. Źrenica jest trójkątna[4]. Od kumaka górskiego odróżnia go ciemniejszy brzuch[5] oraz bardziej rozległe żółte ubarwienie na nogach i brzuchu[6].

Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Endemit Włoch – występuje od południowego krańca Półwyspu Apenińskiego przez Apeniny do obszarów na południe od Niziny Padańskiej[4]. Spotykany jest na wysokościach bezwzględnych 20–1700 m n.p.m.[7] Zasiedla stawy i rowy w lasach i otwartych przestrzeniach[4].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Gatunek dzienny. Hibernacja trwa od listopada do końca kwietnia. Rozród rozpoczyna się w maju i trwa do września – pojedynczy osobnik nie rozmnaża się przez cały czas trwania okresu godowego – okresy aktywności rozrodczej występują naprzemiennie z okresami, w których danych osobnik nie rozmnaża się. Pozwala to płazom na maksymalne wykorzystanie okresowych zbiorników wodnych, które stanowią preferowany typ siedliska rozrodczego. Na początku okresu godowego samce wykorzystują nasienie wyprodukowane poprzedniej jesieni. Podczas każdego okresu aktywności rozrodczej samice składają kilka jaj w okresowym zbiorniku wodnym, a podczas następnego okresu aktywności rozrodczej jaja składane są w innym zbiorniku. Średnia długość życia wynosi 8 lat (maksymalnie 16 lat), a dojrzałość płciowa osiągana jest w trzecim roku życia[4].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikowała kumaka włoskiego jako gatunek zagrożony (EN) w związku ze znacznym spadkiem rozmiarów populacji. Zagraża mu utrata i fragmentacja podmokłych siedlisk w związku z rozwojem rolnictwa. Ponadto płaz ten jest bardzo wrażliwy na chytridiomikozę[7]. Od 2022 roku IUCN traktuje Bombina pachypus jako synonim Bombina variegata i nie klasyfikuje go osobno[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bombina pachypus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Bombina variegata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2022, wersja 2022-2 [dostęp 2023-03-09] (ang.).
  3. Bombina pachypus - kumak włoski [online], terrarium.pl [dostęp 2023-03-08] (ang.).
  4. a b c d e Bombina pachypus: Apennine Yellow-bellied Toad, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA, 2012 [dostęp 2023-03-08].
  5. Christophe Dufresnes, Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 45, ISBN 978-1-4729-4137-4.
  6. Jeroen Speybroeck i inni, Field Guide to the Amphibians & Reptiles of Britain and Europe, Bloomsbury Publishing Plc, 2016, s. 136, ISBN 978-1-4729-7042-8.
  7. a b Andreone, F., Corti, C., Sindaco, R., Romano, A., Giachi, F., Vanni, S. & Delfino, G.: Bombina pachypus (errata version published in 2016). The IUCN Red List of Threatened Species 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-02)].