Przejdź do zawartości

Kutry rakietowe typu 143

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kutry rakietowe typu 143
Ilustracja
Kraj budowy

 Niemcy

Użytkownicy

 Deutsche Marine
 Tunezja
 Ghana Navy

Wejście do służby

1976
(typ 143A)-1982

Zbudowane okręty

20

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

390 t

Długość

57,8 m

Szerokość

7,8 m

Zanurzenie

2,6 m

Napęd

4 silniki wysokoprężne MTU o mocy 17000 KM napędzające 2 śruby

Prędkość

40 węzłów

Załoga

40

Uzbrojenie

4 wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych Exocet
2 armaty OTO Melara kaliber 76 mm (typ 143)

Kutry rakietowe typu 143niemieckie kutry rakietowe, wprowadzone do służby w 1976. Zbudowano 10 okrętów typu 143, które znane były także jako typ Albatros. W 1982 do służby weszła pierwsza jednostka ulepszonego typu 143A, znanego od pierwszej jednostki serii jako typ Gepard, których zbudowano również 10 sztuk. Służyły w marynarce Niemiec do 2016 roku. Służyły następnie również w Tunezji i Ghanie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Bazując na doświadczeniach zdobytych przez niemieckie stocznie przy budowie kutrów torpedowych w połowie lat 60. XX w. opracowano projekt szybkich kutrów rakietowych przystosowanych do działania na wodach Bałtyku i Morza Północnego. Finalny projekt zatwierdzono 18 czerwca 1969 roku[1]. Stępkę pod budowę pierwszej jednostki położono 4 maja 1972 roku, jeszcze przed formalnym zamówieniem serii (13 lipca 1972 roku)[1]. Pierwszy okręt serii S61 („Albatros”) wszedł do służby 1 listopada 1976. Ostatnia 10 jednostka serii weszła do służby 23 grudnia 1977. Początkowo okręty nie nosiły nazw, a jedynie oznaczenia z literą S (Schnelboot – ścigacz) i dwucyfrowym numerem oraz numery burtowe według standardu NATO z literą P i czterocyfrowym numerem, lecz od 1982 roku, na prośbę załóg, nadano im także nazwy – w przypadku typu 143 ptaków, a w przypadku typu 143A drapieżników[2].

W wyniku doświadczeń z eksploatacji tych jednostek opracowano ulepszenia, które zastosowano przy budowie nowej serii okrętów oznaczonej jako typ 143A. Główną zmianą było zastąpienie rufowej armaty 76 mm przez wyrzutnię pocisków przeciwlotniczych obrony bezpośredniej RIM-116 RAM[3]. Pierwszą jednostką typu był oddany do eksploatacji 7 grudnia 1982 „Gepard” (S-71). Zbudowano 10 okrętów tego typu.

Jednym z wymagań marynarki było ograniczenie pola magnetycznego jednostek, stąd kadłub ma budowę kompozytową – szkielet jest aluminiowy, a poszycie warstwowe drewniane, głównie z klepek mahoniowych[2]. Aluminiowa jest też nadbudówka, a udział stali w konstrukcji kadłuba ograniczono do fundamentów silników i wzdłużników[2]. Kadłub dzieli się aluminiowymi grodziami na 12 przedziałów wodoszczelnych (11 przedziałów w typie 143A)[2].

Do grudnia 2005 ze służby w Bundesmarine wycofano wszystkie okręty typu 143. Sześć z nich sprzedano marynarce wojennej Tunezji.

Okręty typu 143A od 2008 mają być uzupełnione przez korwety rakietowe typu 130. Wycofanie okrętów typu 143A planowane było na rok 2015, kiedy to do służby ma wejść nowy typ korwet rakietowych.

W listopadzie 2016 roku w bazie morskiej w Warnemünde odbyła się uroczystość opuszczenia bandery na czterech ostatnich ścigaczach rakietowych typu 143A[4].

Okręty

[edytuj | edytuj kod]
Typ 143 (Albatros)
Numer Nazwa Wejście do służby Wycofanie Los
P6111 S61 Albatros 1 listopada 1976 24 marca 2005 → Ghana: Naa Gbewaa (P 39)
P6112 S62 Falke 13 kwietnia 1976 16 grudnia 2004
P6113 S63 Geier 2 czerwca 1976 29 września 2005 → Tunezja: Himilcon (507)
P6114 S64 Bussard 14 sierpnia 1976 24 marca 2005 → Ghana: Yaa Asantewaa (P 38)
P6115 S65 Sperber 27 września 1976 30 czerwca 2005 → Tunezja: Hamilcar (506)
P6116 S66 Greif 25 listopada 1976 30 czerwca 2005 → Tunezja: Hannon (505)
P6117 S67 Kondor 17 grudnia 1976 16 grudnia 2004
P6118 S68 Seeadler 28 marca 1977 29 września 2005 → Tunezja: Hannibal (508)
P6119 S69 Habicht 23 grudnia 1977 13 grudnia 2005 → Tunezja: Hasdrubal (509)
P6120 S70 Kormoran 29 lipca 1977 13 grudnia 2005 → Tunezja: Giscon (510)
Typ 143A (Gepard)
Numer Nazwa Wejście do służby Wycofanie Los
P6121 S71 Gepard 7 grudnia 1982 12 grudnia 2014 okręt-muzeum
P6122 S72 Puma 24 lutego 1983 14 grudnia 2015
P6123 S73 Hermelin 28 kwietnia 1983 16 listopada 2016
P6124 S74 Nerz 14 lipca 1983 31 marca 2012
P6125 S75 Zobel 29 września 1983 16 listopada 2016
P6126 S76 Frettchen 16 grudnia 1983 16 listopada 2016
P6127 S77 Dachs 22 marca 1984 31 marca 2012
P6128 S78 Ozelot 23 maja 1984 18 grudnia 2014
P6129 S79 Wiesel 12 lipca 1984 14 grudnia 2015
P6130 S80 Hyäne 13 listopada 1984 16 listopada 2016

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]