Kwartały Krakowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Null
Kwartały zaznaczone na mapie Starego Miasta.
Sławkowski
Rzeźniczy
Grodzki
Garncarski

     budynki

     zieleń

     ulice

     place

Kwartały Krakowa - historyczne odpowiedniki dzisiejszych dzielnic miejskich na obszarze Krakowa. Zgodnie z ówczesnym podziałem administracyjnym miasta, w okresie 1257-1791 w Krakowie występowały cztery kwartyle: Sławkowski, Rzeźniczy, Garncarski i Grodzki. Dziś obszar ten stanowi Stare Miasto.

Zasady podziału na kwartały[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy podział administracyjny Krakowa ustalony podczas lokacji miasta w 1257 roku jest średniowieczną pozostałością po rzymskiej tradycji wytyczania miast w oparciu o dwie krzyżujące się osie (na tak zwanym planie krzyża). Z każdego boku rynku wychodziły po trzy ulice, z których nie uwzględniając wschodniej pierzei można przyjąć, że co druga wiodła do bramy miejskiej. Środkowe ulice przecinały rynek w środku - skrzyżowanie przypadło w centralnym punkcie Sukiennic - w tzw. krzyżu. Linię dzielącą północ od południa stanowiły ulice św. Jana oraz Bracka. Linię dzielącą wschód od zachodu stanowiły ulice Sienna oraz Szewska. W rezultacie w narożach utworzyły się zbiegi ulic, w stosunku do siebie pod kątem prostym. Całość miasta podzielono na kwadratowe bloki.

Delimitacja kwartałów krakowskich[edytuj | edytuj kod]

  1. Kwartał Sławkowski obejmował północno-zachodnią część Starego Miasta od środka Rynku Głównego do murów obronnych, ograniczoną ulicami św. Jana oraz Szewską. Centralną osią tego kwartyla była ul. Sławkowska oraz ul. Szczepańska. W tym kwartale znajdowały się dwie bramy miejskie - Sławkowska oraz Szewska.
  2. Kwartał Rzeźniczy obejmował północno-wschodnią część Starego Miasta od środka Rynku Głównego do murów obronnych, ograniczoną ulicami św. Jana oraz Sienną. Centralną osią tego kwartyla była ul. Floriańska oraz ul. Mikołajska. W tym kwartale znajdowały się dwie bramy miejskie - Rzeźnicza (zastąpiona później przez Mikołajską) oraz Floriańska[1].
  3. Kwartał Grodzki obejmował południowo-wschodnią część Starego Miasta od środka Rynku Głównego do murów obronnych, ograniczoną ulicami Sienną oraz Bracką. Centralną osią tego kwartyla była ul. Grodzka. W tym kwartale znajdowały się dwie bramy miejskie - Grodzka oraz Poboczna[2]. Okół z kapitułą stanowił podstawę tego kwartału.
  4. Kwartał Garncarski obejmował południowo-zachodnią część Starego Miasta od środka Rynku Głównego do murów obronnych, ograniczoną ulicami Bracką oraz Szewską. Centralną osią tego kwartyla była ul. Wiślna oraz ul. św. Anny. W tym kwartale znajdowała się jedna brama miejska - Wiślna. W kwartale tym znajdowała się tzw. dzielnica łacińska (dzielnica uniwersytecka).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brama Nowa oddzielała Kwartał Rzeźniczy od Kwartału Grodzkiego
  2. Brama Nowa oddzielała Kwartał Grodzki od Kwartału Rzeźniczego

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]