Lanny Ross

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lanny Ross
Ilustracja
Lanny Ross (po prawej)
Imię i nazwisko

Lancelot Patrick Ross

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1906
Seattle

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 1988
Nowy Jork

Instrumenty

pianino

Zawód

piosenkarz, autor tekstów

Odznaczenia
Legionista Legii Zasługi (USA)

Lanny Ross, właśc. Lancelot Patrick Ross[1] (ur. 19 stycznia 1906 w Seattle, zm. 25 kwietnia 1988 w Nowym Jorku) – amerykański piosenkarz, pianista, autor tekstów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzice Douglas (aktor szekspirowski) i Winifred Ross (pianistka)[2][3] pochodzili z Anglii[1]. W 1924 ukończył Taft School, a w 1928 Uniwersytet Yale, gdzie był solistą (tenor) w Yale Glee Club[2][3]. Na studiach należał do bractw Zeta Psi i Skull and Bones. W 1931 ukończył prawo w Szkole Prawa Uniwersytetu Columbia, jednak nie został prawnikiem[2]. Uczył się również śpiewu klasycznego pod kierunkiem Anny Schoen-René na Juilliard School of Music[1].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Jego kariera muzyczna rozpoczęła się w 1928. W latach 30. XX w. był współprowadzącym popularnego programu radiowego Maxwell House Show Boat (1931–37)[2]. Wystąpił w trzech filmach w ramach kontraktu z wytwórnią Paramount Pictures[2]. W 1936 wystąpił na Broadwayu w musicalu zatytułowanym „Petticoat Fever”[2].

Po trzyletniej przerwie spowodowanej służbą wojskową powrócił do kariery muzycznej, podróżując po Stanach Zjednoczonych pod patronatem National Concert Corporation. W 1953 nawiązał współpracę z nowojorską rozgłośnią radiową WCBS. Poza prowadzeniem codziennych godzinnych audycji radiowych publikował też własne piosenki i operetki[1].

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

W 1935 ożenił się ze swoją menadżerką, Olive White (zm. 1984)[3].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej służył w amerykańskiej armii na południowo-zachodnim Pacyfiku. Karierę wojskową zakończył w 1946 w stopniu majora. Został odznaczony Legią Zasługi[1].

W 1996 na Uniwersytecie Yale ustanowiono stypendium jego imienia dla studentów rozwijających zdolności muzyczne[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Yale Scholarship and Music Program Honor Singer Lancelot „Lanny” P. Ross. Yale News. [dostęp 2013-05-01]. (ang.).
  2. a b c d e f Lanny Ross. IMDb. [dostęp 2013-05-04]. (ang.).
  3. a b c Lanny Ross, Star of Radio Series In 1930's and 1940's, Dies at 82. The New York Times. [dostęp 2013-05-01]. (ang.).