Law of Property Act 1925

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
An Act to consolidate the enactments relating to Conveyancing and the Law of Property in England and Wales.
Nazwa potoczna

Law of Property Act 1925

Państwo

 Wielka Brytania

Data wydania

9 kwietnia 1925

Miejsce publikacji

Wielka Brytania

Tekst jednolity

UK Public General Acts 15 Geo 5 c 20

Data wejścia w życie

1 stycznia 1926

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

prawo nieruchomości

Status

nieobowiązujący

Utrata mocy obowiązującej z dniem

13 października 2003

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Prawo Property Act 1925 – angielska ustawa uchwalona przez Parlament Zjednoczonego Królestwa. Stanowi część programu legislacyjnego lorda kanclerza lorda Birkenhead z lat 1922–1925. Program miał na celu unowocześnienie angielskiego prawa nieruchomości. Ustawa dotyczy głównie reformy copyhold, freehold i leashold. Ustawa dotyczyła tylko terytorium Anglii i Walii.

Law of Property Act 1925 wraz ze zmianami stanowi rdzeń angielskiego prawa gruntów, w szczególności w odniesieniu do freehold.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]